ορισμός των συνοπτικών ευαγγελίων
Αναφέρεται στα γραπτά του Λουκά, του Ματθαίου και του Μάρκου, σχετικά με την ιδέα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των τριών οραμάτων, συνέπεια των δεδομένων και των διασταυρούμενων ιστοριών που μπορούν να εκτιμηθούν από τη σύγκριση. Υπό αυτήν την έννοια χρησιμοποιείται ο όρος συνοπτικός.
Προσέγγιση στο συνοπτικό "πρόβλημα"
Στην Καινή Διαθήκη τα πρώτα τρία βιβλία είναι το Ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Ματθαίο, σύμφωνα με τον Μάρκο και σύμφωνα με τον Λουκά. Ονομάζονται συνοπτικά γιατί σε όλα διατηρείται η ίδια δομή και ένα πολύ παρόμοιο περιεχόμενο.
Σύμφωνα με ειδικούς σε βιβλικά ζητήματα, αυτή η σύμπτωση δεν είναι τυχαία και γι 'αυτό πιστεύεται ότι οι τρεις μαρτυρίες πρέπει να προέρχονται από το ίδιο λογοτεχνικό κείμενο ή από μια κοινή πηγή. Σε αυτό το σημείο, το συνοπτικό πρόβλημα συζητείται για να αναφερθεί σε ποιο θα μπορούσε να είναι το κοινό στοιχείο από το οποίο προήλθαν τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά.
Από τη θεολογία, το συνοπτικό πρόβλημα δεν υπάρχει επειδή τα τρία ευαγγέλια προέρχονται από τη λέξη που εκδίδεται από τον Θεό. Ωστόσο, υπάρχει ένα «λογοτεχνικό» πρόβλημα: ο καθορισμός του κειμένου ή της προφορικής πηγής που περιέχει τις αρχικές πληροφορίες από αυτά τα ευαγγέλια.
Τέσσερις υποθέσεις
Σύμφωνα με τα κριτήρια του G. E Lessing, οι τρεις ευαγγελιστές βασίστηκαν σε ένα ευαγγέλιο γραμμένο στα αραμαϊκά που τελικά εξαφανίστηκε.
Μια δεύτερη υπόθεση, υποστηριζόμενη από τον H. Koester, υποστηρίζει ότι πριν από τον Μάρκο υπήρχε ένας άλλος ευαγγελιστής με το ίδιο όνομα και το έργο του χρησίμευσε ως αναφορά για τον Μάθιου, τον Λουκά και τον Μάρκο που γνωρίζουμε.
Η τρίτη επιλογή υπερασπίζεται ο J. J Griesbach και σύμφωνα με αυτό το πρώτο ευαγγέλιο ήταν αυτό του Αγίου Ματθαίου, το οποίο χρησίμευσε ως βάση για την αφήγηση του Αγίου Λουκά και του Αγίου Μάρκου (αυτή η αντίληψη βασίζεται σε δεδομένα που συλλέγονται στην Καινή Διαθήκη: Ο Ματθαίος ήταν άμεσος μαθητής του Ιησού της Ναζαρέτ).
Σύμφωνα με την τελευταία επεξηγηματική υπόθεση, που κατέχει ο προτεσταντικός θεολόγος Christian Wiesse και έγινε δεκτή από την πλειοψηφία των ερευνητών, υπήρχαν δύο αρχικές πηγές: η μαρτυρία του Ματθαίου και του Λουκά. Και τα δύο ευαγγέλια θα μοιράζονταν μια κοινή γραμματοσειρά, την οποία ο ερευνητής το ονόμασε με το γράμμα Q (το Q σε αυτή την περίπτωση είναι η συντομογραφία της λέξης Quelle στα γερμανικά, που σημαίνει γραμματοσειρά).
Η υπόθεση Q, επίσης γνωστή ως Ευαγγέλιο Q ή Πηγή Q, αναφέρεται στο κοινό υλικό των ευαγγελιστών Ματθαίου και Λουκά, εξαιρουμένου του Μάρκου. Σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη, το περιεχόμενο των συνοπτικών ευαγγελίων θα σχετίζεται με την προφορική παράδοση των πρώτων Χριστιανών.
Κανονικά Ευαγγέλια και Αποκρυφικά Ευαγγέλια
Τα λεγόμενα κανονικά ευαγγέλια είναι εκείνα που έχουν αναγνωριστεί επίσημα από την Καθολική Εκκλησία (τα τρία συνοπτικά που έχουν ήδη αναφερθεί συν το Ευαγγέλιο του Ιωάννη). Όλες αυτές οι μαρτυρίες αναφέρονται στην άμεση ή έμμεση επαφή που είχαν οι απόστολοι με τον Ιησού της Ναζαρέτ.
Τα αποκρυφικά ευαγγέλια είναι εκείνα που δεν είχαν την επίσημη αναγνώριση της Καθολικής Εκκλησίας και που γράφτηκαν μετά τα κανονικά.
Εκτός από την επίσημη αναγνώρισή τους στον καθολικό κανόνα, αυτά τα κείμενα προσπαθούν να παρέχουν πληροφορίες για πτυχές της ζωής του Ιησού της Ναζαρέτ που δεν εμφανίζονται στα κανονικά κείμενα.
