ορισμός ακμής
Το άκρο θεωρείται ότι είναι το όριο που μπορεί να έχει ένα αντικείμενο ή μια εικόνα και σηματοδοτεί το άκρο της επιφάνειάς του σε σχέση με αυτό του εξωτερικού περιβάλλοντος. Το περίγραμμα αντιπροσωπεύεται γενικά από μια γραμμή (η οποία μπορεί να είναι ευθεία, πλάγια, κυματιστή, στρογγυλή, κ.λπ.) και η οποία μπορεί επίσης να ποικίλει σε πάχος, μήκος, χρώμα ή διάταξη. Η κύρια λειτουργία ή ο στόχος ενός άκρου είναι, λοιπόν, η σήμανση του χώρου όπου τελειώνει το εν λόγω σχήμα ή αντικείμενο, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως στοιχείο περιέκτη για ό, τι παραμένει μέσα στο σχήμα.
Ο όρος «άκρη» μπορεί να εφαρμοστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, τόσο σε φράσεις όσο και σε εκφράσεις και με διαφορετικές περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένες έννοιες. Υπό αυτήν την έννοια, ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους για να το χρησιμοποιήσετε είναι όταν αναφέρεστε στο όριο ή στα σύνορα μιας περιοχής. Εδώ, μια άκρη είναι κάτι που έχει οριστεί και ξεκάθαρα, αν και ορισμένα τμήματα της περιοχής μπορεί να είναι πιο εύκολα περασμένα ή διαβατά.
Τα χωρικά σύνορα μπορούν να επισημανθούν μέσω κάποιου φυσικού στοιχείου (όπως οροσειρά, ποτάμι, θάλασσα ή κοιλάδα), καθώς και μέσω τεχνητών δημιουργιών (διαδρομές, δρόμοι, τεχνητά όρια κ.λπ.). Σε πολλές περιπτώσεις, η καθιέρωση εδαφικών ορίων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές συγκρούσεις μεταξύ περιφερειών, εθνών και χωρών.
Το «άκρο» μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να μιλήσουμε για καταστάσεις κρίσης όταν «να είσαι στην άκρη» σημαίνει να είσαι στην άκρη. Αυτό μπορεί να αναπαραχθεί για παράδειγμα σε ιατρικούς χώρους, όπως όταν λέγεται για παράδειγμα «να είναι στα πρόθυρα να κρυώσει», σε στιγμές κινδύνου, όπως όταν υποστηρίζεται ότι κάποιος «βρίσκεται στα πρόθυρα να είναι επίθεση »κ.λπ. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το άκρο της λέξης αντιπροσωπεύει ότι βρίσκεται στο πιο ακραίο σημείο της κατάστασης, σχεδόν αντιμετωπίζει τι σημαίνει να πέφτει έξω από τον δικό του χώρο.
