ορισμός της ευτυχίας
Η ευτυχία είναι ένα από τα πολλά συναισθήματα και δηλώνει ότι τα ανθρώπινα όντα βιώνουν σε αυτήν τη ζωή και συνδέονται με ένα αίσθημα ικανοποίησης, χαράς, απόλαυσης και εκπλήρωσης..
Όπως με όλα τα συναισθήματα, η ευτυχία έχει φυσιολογική εξήγηση, το αποτέλεσμα μιας υγρής νευρωνικής δραστηριότητας στην οποία εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, διεγείροντας το σωματικό άκρο, το οποίο αποτελείται από αρκετές εγκεφαλικές δομές όπως: ο θαλάμος, ο υποθάλαμος, ο ιππόκαμπος, η αμυγδαλή, το διάφραγμα, το corpus callosum και ο μεσαίος εγκέφαλος και στις οποίες στηρίζεται η λειτουργία της ανταπόκρισης στα συναισθηματικά ερεθίσματα που το απαιτούν. Υπό αυτή την έννοια, η συμμετοχή ορισμένων ουσιών ξεχωρίζει, όπως η ντοπαμίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που εμπλέκεται στα περισσότερα από τα φαινόμενα που δημιουργούν ευχαρίστηση, όπως η ευτυχία και η ανταμοιβή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένα φάρμακα που δρουν σε εγκεφαλικά κυκλώματα που συνδέονται με ντοπαμίνη σχετίζονται με την ευημερία, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα σύγχρονα αντικαταθλιπτικά.
Εν τω μεταξύ, ευτυχία Δεν είναι το ίδιο για όλους και αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα ανθρώπινα όντα είναι μοναδικά και μη επαναλήψιμα, που μας οδηγεί να έχουμε διαφορετικές φιλοδοξίες, φιλοδοξίες και στόχους στη ζωή, οι οποίοι θα έχουν επίσης πολλά να κάνουν με το επίτευγμα ή το τέλος στο οποίο εμείς οι άνθρωποι τείνουμε, κάτι που δεν είναι άλλο από το να επιτύχουμε, σε ό, τι κάνουμε και μαζί με το συναισθηματικό περιβάλλον που έχουμε επιλέξει, ευτυχία.
Τότε, λόγω αυτών των διαφοροποιήσεων που είναι τυπικά του ανθρώπινου είδους, για μερικούς, για παράδειγμα, ο γάμος με το άτομο που αγαπά είναι ισοδύναμο με την ευτυχία, αλλά για άλλους αυτό δεν συνεπάγεται ευτυχία και, εάν είναι, ξεκινώντας ένα ταξίδι σε μερικούς προορισμός που λαχταρούσε πάντα. Επίσης, ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο, υπάρχουν άνθρωποι που είναι ευτυχισμένοι που ζουν μια ζωή χωρίς πολλά σοκ και αλλαγές, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν ότι μια ρουτίνα ζωή χωρίς συναισθήματα ή αδρεναλίνη ισοδυναμεί με μια απογοητευμένη ύπαρξη, η κύρια αιτία της δυστυχίας, όπως λένε.
Από αυτό προκύπτει ότι η ευτυχία είναι μια εσωτερική διαδικασία που θα εξαρτάται περισσότερο από τα ιδανικά της ζωής που έχουμε και έχουμε προτείνει, παρά από μια κοινωνική σύμβαση που επιβάλλεται από την κοινωνία στην οποία ζούμε και αυτό είναι πολύ προφανές στη βάση ότι αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, μπορεί και δεν χρειάζεται να κάνει όποιον έχω δίπλα μου ευτυχισμένο. Αυτή η προφανής αντίφαση εμφανίζεται σε όλες τις κλίμακες της ανθρώπινης ύπαρξης, από τον εσωτερικό κόσμο κάθε ανθρώπου, μέσω ζευγαριών, πυρηνικών οικογενειών, μικρών κοινοτήτων και ακόμη και εθνών. Σε αυτό το πλαίσιο, φαινόμενα όπως η φιλανθρωπία, ο αλτρουισμός ή η πίστη θεωρούνται εργαλεία που επιδιώκουν τελικά να επιτύχουν την προσωπική ευτυχία στην αναζήτηση της ευτυχίας των άλλων, ίσως ένα από τα πιο ευγενή μονοπάτια με αυτήν την έννοια.
Ωστόσο, είναι συνετό να διαφοροποιούμε τη χαρά από την ευτυχία, καθώς υποστηρίζεται ότι η ευτυχία απαιτεί μια ορθολογική εξάχνωση των συναισθημάτων. Έτσι, ένα ζώο μπορεί να είναι ευτυχισμένο ή ευτυχισμένο, αλλά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αν είναι ευτυχισμένο. Από την άλλη πλευρά, ένας άνθρωπος μπορεί να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος, ή χαρούμενος, αλλά όχι ακόμα ευτυχισμένος.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σκόπιμο να αναγνωρίσουμε ότι η ευτυχία δεν θα εξαρτάται μόνο από τις μεγάλες φιλοδοξίες που μπορεί να συνειδητοποιήσει ένα άτομο, αλλά και από τα μικρά πράγματα της ημέρας, καθώς και από τη λύση εκείνων των καθημερινών πτυχών που προκύπτουν ως μικροσκοπικές προκλήσεις θα συμβάλει επίσης στο να κάνει ένα άτομο περισσότερο ή λιγότερο ευτυχισμένο. Η πραγματικότητα, πολύ μακριά από το να αποτελεί μόνιμο εμπόδιο στην επίτευξη ευτυχίας σύμφωνα με υποκειμενικές εκτιμήσεις, ίσως αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο εργαλείο για την επίτευξη αυτού του στόχου της ζωής στον οποίο κάθε άτομο επιθυμεί, με εξατομικευμένο τρόπο ή για λογαριασμό της κοινότητας από την οποία συμμετέχουν.
