ορισμός των πνευμάτων
Ορισμένα αλκοολούχα ποτά είναι γνωστά ως αλκοολούχα ποτά. Λαμβάνουν αυτό το όνομα επειδή προέρχονται από τη λατινική λέξη Spiritus, που σημαίνει θάρρος ή αναπνοή και, ως εκ τούτου, ισοδυναμεί με την ιδέα του πνεύματος. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το αλκοόλ λαμβάνεται από την απόσταξη και αυτή η διαδικασία παράγει ατμούς. Η ιδέα της εξάτμισης έχει ιστορικά συνδεθεί με την έννοια του πνεύματος.
Οι αρχές της απόσταξης είναι γνωστές για περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα τα αποστακτήρια άρχισαν να παράγουν ποτά από κρασί και με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να χρησιμοποιούν δημητριακά για να κάνουν αλκοολούχα ποτά. Μεταξύ των πιο γνωστών μπορούμε να επισημάνουμε ουίσκι, βότκα, ρούμι, διαφορετικά οινοπνευματώδη, γλυκάνισο, τζιν, pisco ή τεκίλα. Κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του πολιτιστική παράδοση.
Πώς φτιάχνονται οινοπνευματώδη ποτά;
Η βασική συνταγή για τα περισσότερα αλκοολούχα ποτά βασίζεται σε ένα κατάλληλο μείγμα δύο συστατικών: νερό και μερικά μικτά δημητριακά. Μόλις όλα τα συστατικά συνδυαστούν, προχωρούν στη ζύμωση και τέλος σε μια διαδικασία απόσταξης.
Η απόσταξη συνίσταται στον διαχωρισμό των συστατικών ενός υγρού μείγματος από τη θερμότητα. Αυτή η λειτουργία καθιστά δυνατή την παραγωγή βενζίνης από λάδι ή τη λήψη αρωμάτων από αρωματικά φυτά. Ωστόσο, η πιο γνωστή απόσταξη είναι αυτή που πραγματοποιείται σε αλκοολούχα ποτά. Έτσι, με τη φωτιά εξάγονται τα αρώματα και οι γεύσεις του ζυμωμένου κρασιού και από εδώ είναι δυνατή η απόκτηση διαφορετικών τύπων οινοπνευματωδών ποτών.
Η βότκα είναι ένα από τα πιο πολυόροφο πνεύματα
Η πατρίδα αυτού του ποτού είναι η Ρωσία και στη ρωσική βότκα σημαίνει νερό. Αυτό το αλκοόλ είναι άχρωμο και άοσμο λόγω της καθαρότητάς του. Όσο για την ιδανική του σύνθεση, πρέπει να έχει 40 βαθμούς αλκοόλ. Η υπερβολική κατανάλωση δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα σε ολόκληρη τη Ρωσία και, στην πραγματικότητα, οι Ρώσοι έχουν χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής από άλλους Ευρωπαίους πολίτες.
Άρχισε να κατασκευάζεται πριν από πεντακόσια χρόνια στη Μόσχα και από την προέλευσή της οι πολιτικοί ηγέτες άσκησαν σιδερένιο έλεγχο στην κατασκευή και τη διανομή της.
Στα σοβιετικά χρόνια, η βότκα θεωρήθηκε προλεταριακό ποτό και αυτή η πεποίθηση δημιούργησε υψηλά ποσοστά αλκοολισμού στον πληθυσμό. Υπό αυτήν την έννοια, στην ιστορία της πόλης της Μόσχας υπήρξαν πολλές πυρκαγιές που προκλήθηκαν από ανθρώπους που έπιναν με την κατανάλωση βότκας. Αυτό το είδος φαινομένου άρχισε να καταπολεμάται από τον Τσάρισμα και αργότερα από τον Κομμουνισμό και επιβλήθηκαν μέτρα που περιόρισαν την κατανάλωσή του. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα δεν ήταν πολύ επιτυχημένα, καθώς ο πληθυσμός άρχισε να κάνει βότκα στο σπίτι.
Μερικοί ιστορικοί που έχουν διερευνήσει τη Ρωσική Επανάσταση του 1917 επιβεβαίωσαν ακόμη και ότι η επίθεση στο Χειμερινό Παλάτι συνέβη επειδή μεγάλοι τομείς του πληθυσμού πίστευαν ότι μεγάλες ποσότητες αυτού του ποτού αποθηκεύονταν στα κελάρια τους.
Φωτογραφίες: Fotolia - Ruslan Olinchuk / Igor Normann
