ορισμός του αμφιθέατρου
Το αμφιθέατρο είναι ένας χώρος για διάφορες δραστηριότητες. Το κοινό που παρακολουθεί έρχεται σε αυτό το μέρος για να συλλογιστεί μια καλλιτεχνική έκφραση, όπως ένα παιχνίδι, μια χορευτική παράσταση, ένα μουσικό κομμάτι ή ένα μονόλογο.
Παρομοίως, αυτός ο χώρος μπορεί επίσης να προσανατολιστεί σε όλες τις δραστηριότητες στις οποίες μεταδίδονται κάποιες γνώσεις, όπως μια διάσκεψη, μια συζήτηση ή ένα πολιτικό ράλι. Σήμερα τα περισσότερα αμφιθέατρα είναι πολυλειτουργικά.
Γενικά θέματα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού
Οι αρχιτέκτονες που σχεδιάζουν ένα αμφιθέατρο πρέπει να παρέχουν μια αποτελεσματική τεχνική λύση στο ζήτημα της ακουστικής. Υπό αυτήν την έννοια, το δωμάτιο πρέπει να είναι απαλλαγμένο από τυχόν ελλείψεις, όπως συγκεντρώσεις θορύβου, παλλόμενοι ήχοι ή συντονισμοί. Αρχιτεκτονικά, το περίβλημα πρέπει να σέβεται τους νόμους της ηχητικής ανάκλασης.
Από την άποψη του κοινού, είναι απαραίτητο η οπτική και ακουστική αντίληψη να είναι σωστή.
Η σκηνή είναι το κύριο μέρος ενός αμφιθέατρου και τα υπόλοιπα δωμάτια περιστρέφονται γύρω από αυτό. Στην εξειδικευμένη ορολογία, όλος ο χώρος που αποτελεί τη σκηνή είναι γνωστός ως σκηνικό κουτί (πρέπει να θεωρηθεί ότι ένα στάδιο έχει συσχετίσει μια σκηνική μηχανή, επίσης γνωστή ως σκηνή).
Η χωρητικότητα του χώρου είναι καθοριστικό ζήτημα για τον τύπο των δραστηριοτήτων που μπορούν να προγραμματιστούν.
Φυσικά, αυτός ο τύπος χώρου ενσωματώνει όλα τα είδη μέτρων ασφαλείας, ειδικά εκείνα που σχετίζονται με την εκκένωση του κοινού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Τύποι αμφιθέατρων σε όλη την ιστορία
Το αμφιθέατρο, γνωστό και ως κλασικό ελληνικό θέατρο, αποτελείται από τρία μέρη: τη σκηνή, το μέρος για την ορχήστρα και τα περίπτερα.
Το ρωμαϊκό θέατρο είναι μια νέα έκδοση του αμφιθεάτρου (ο χώρος που προοριζόταν για τη σκηνή μειώθηκε σε ημικύκλιο).
Τα πρώτα μεσαιωνικά θέατρα βρίσκονταν στις εκκλησίες και είχαν διάφορα στάδια όπου το κοινό κυκλοφόρησε σε όλα αυτά. Κατά την Αναγέννηση, τα αμφιθέατρα ανακάλυψαν την κλασική σκηνή.
Στον αγγλοσαξονικό κόσμο παρουσιάστηκε το θέατρο της Ελισάβετ, μια ξύλινη κατασκευή αφιερωμένη σε υπαίθριες παραστάσεις.
Τον 18ο και 19ο αιώνα, τα θέατρα ενσωμάτωσαν νέες τεχνικές φωτισμού. Επί του παρόντος τα αμφιθέατρα είναι χώροι πολλαπλών χρήσεων και δεν περιορίζονται αποκλειστικά στον γραφικό κόσμο.
Φωτογραφίες: Fotolia - Media Whale / Logan81
