ορισμός της χωρικής θάλασσας
ΕΝΑ χωρική θάλασσα είναι η έννοια που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό εκείνο το τμήμα του ωκεανού, που βρίσκεται δίπλα στην ακτή και εκτείνεται για 12 ναυτικά μίλια, το οποίο είναι το ίδιο με 22,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πάνω από το οποίο ένα κράτος ασκεί απόλυτη κυριαρχία, όπως συμβαίνει με τα ύδατα που βρίσκονται στην επικράτειά του.
Μέρος ενός ωκεανού που βρίσκεται 22 χλμ. της ακτής που αντιστοιχεί σε ένα έθνος και ως εκ τούτου ενσωματώνει την επικράτειά του
Πρέπει να πούμε ότι αυτά που ξεπερνούν τα 22 χιλιόμετρα. Μετράται από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος τους.
Οι προαναφερθείσες γραμμές βάσης είναι εκείνες που επιτρέπουν την οριοθέτηση της χωρικής θάλασσας, καθώς μπορεί να είναι φυσιολογικές, ευθείες ή αρχιπελαγικές.
Πεδίο κυριαρχίας πάνω στα χωρικά ύδατα
Για παράδειγμα, είναι ότι το εν λόγω έθνος θα έχει όλο το δικαίωμα στον κόσμο να ασκήσει την εξουσία του σε αυτόν τον υδάτινο χώρο, δηλαδή μπορεί να προστατεύσει ή να απαγορεύσει την εκτέλεση ορισμένων ενεργειών, ιδίως να αναστείλει εκείνες που το βλάπτουν.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο κύριος λόγος και επιχείρημα όσον αφορά την αναγνώριση της κυριαρχίας του εν λόγω κράτους επί της παρακείμενης θάλασσας είναι ότι αυτός ο έλεγχος είναι απαραίτητος για την εγγύηση της ασφάλειας και της υπεράσπισης των συμφερόντων του.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί σε αυτήν την κρατική εξουσία επί των χωρικών υδάτων και έχει να κάνει με την άδεια που χορηγείται σε πλοία από άλλα κράτη, αρκεί να μην συνεπάγεται κανένα είδος προσβολής που απειλεί κατά της ασφάλειας των το έθνος.
Αθώα άδεια διέλευσης: ταχεία διέλευση ξένου σκάφους και άλλοι νόμοι που θεσπίζονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας
Αυτή η άδεια είναι επίσημα γνωστή ως Αθώο βήμα και εγκαθίσταται στο Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας; Έτσι, όταν πρόκειται για γρήγορη διέλευση και χωρίς παρατεταμένες στάσεις, τα πλοία από όλα τα κράτη θα επιτρέπεται να πλοηγούνται στην αντίστοιχη χωρική θάλασσα.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που πρέπει να είναι γνωστό σχετικά με αυτές τις θάλασσες είναι ότι σε περίπτωση που οι ακτές δύο κρατών είναι παρακείμενες ή βρίσκονται απέναντι από το άλλο, κανένα από τα δύο έθνη δεν θα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει την κυριαρχία του πάνω στην παρακείμενη θάλασσα πάνω από μια διάμεση ότι έχει ισοδύναμα σημεία σε σχέση με τα σημεία που βρίσκονται πλησιέστερα στις γραμμές βάσης, από τα οποία μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας κάθε χώρας, εκτός εάν έχει επιτευχθεί διμερής συμφωνία.
Όπως και το Innocent Pass, η οριοθέτηση αυτών των 22 χιλιομέτρων. Από την ακτή, επιλύθηκαν με την προαναφερθείσα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (CDM ή CONVEMAR), η οποία γεννήθηκε το 1982, και η οποία έχει 168 υπογράφουσες χώρες, θεωρείται μία από τις πιο σχετικές πολυμερείς συμφωνίες που έχουν υλοποιήθηκε καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας, μετά τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν μια ιδέα για τη σημασία αυτής της συνθήκης.
Ακόμη και η υλοποίησή του χρειάστηκε σχεδόν δέκα χρόνια συζητήσεων έως ότου επιτευχθεί το τελικό κείμενο.
Ονομάζεται ευρέως το εθνικό σύνταγμα των ωκεανών επειδή καθιερώνει μια σειρά κατευθυντήριων γραμμών που ρυθμίζουν αυτά τα νερά τόσο σημαντικά για τη ζωή των ανθρώπων και άλλων ειδών, αλλά και για εκείνα των εθνών του πλανήτη μας.
Η εν λόγω Σύμβαση συντάσσεται ως σύνταγμα και επομένως ανοίγεται από ένα προοίμιο, το οποίο ακολουθείται από 17 μέρη και 9 παραρτήματα.
Τα θέματα που περιέχει και νομοθετούν ποικίλλουν και πολλά, όλα προφανώς συνδέονται με τα δικαιώματα της θάλασσας, καθορίζοντας όρια θαλάσσιων ζωνών: αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, ανοικτή θάλασσα, υφαλοκρηπίδα. δικαιώματα πλοήγησης και στενά που επιτρέπουν την εξωτερική πλοήγηση · τις λεγόμενες αρχιπελαγικές πολιτείες (πολιτείες που αποτελούνται από ένα ή περισσότερα αρχιπέλαγος) · και προσφέρει επίσης μια σειρά από σκέψεις σχετικά με το πώς πρέπει να διατηρηθούν και να προστατευτούν οι θαλάσσιοι πόροι, οι οποίοι, όπως γνωρίζουμε, είναι τόσο σημαντικοί για τη ζωή και την ανάπτυξη μιας χώρας.
Καθορίζει επίσης προϋποθέσεις για τη θαλάσσια έρευνα και τις μεθοδολογίες που πρέπει να ακολουθούνται κατά την επίλυση οριακών προβλημάτων που μπορεί να εμφανιστούν μεταξύ κρατών.
