ορισμός της διαφωνίας
Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του όρου, μπορούμε να πούμε ότι η διαφωνία είναι η πράξη της αντίφασης, της εμφάνισης αντίθεσης ή της αντίρρησης σε ένα ορισμένο επιχείρημα, πρόταση ή ιδέα μέσω της χρήσης του λόγου. Σε αυτήν την ενέργεια είναι δυνατό να καταφύγουμε σε άλλες προτάσεις (τόσο ήδη υπάρχουσες όσο και νέες) που χρησιμεύουν ως επιχειρήματα άρνησης της πρώτης περίπτωσης.
Η διαφωνία είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της επιχειρηματολογικής διαδικασίας καθώς και της επιστημονικής μεθόδου με την οποία επιδιώκεται η καθιέρωση αληθινών και έγκυρων θεωριών για τη μελέτη κάθε κλάδου. Είναι η στιγμή κατά την οποία μια προτεινόμενη θεωρία απορρίπτεται λόγω της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων για την υποστήριξή της, καθώς και της ύπαρξης λανθασμένων στοιχείων στη σύνθεσή της. Μία καλή ένσταση μπορεί μερικές φορές να μην είναι έγκυρη εφόσον τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για την ένσταση είναι χρήσιμα για μια τέτοια ενέργεια. Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της γλώσσας και του λόγου στο οποίο η σωστή επιχειρηματολογία ορισμένων ιδεών είναι πιο σημαντική από την ίδια την αλήθεια.
Κατά την αμφισβήτηση μιας θεωρίας, μιας πρότασης ή μιας ιδέας, τα επιχειρήματα και οι αιτιολογήσεις που απαιτούνται για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων πρέπει να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα και, επομένως, να καταστήσουν την διαφωνία αληθινή και κατάλληλη. Επομένως, οι λόγοι που υποστηρίζουν ότι μια ιδέα πρέπει να απορριφθεί πρέπει να εγκριθούν και να τεκμηριωθούν κατάλληλα.
Για την εκτέλεση της διαφωνίας, χρησιμοποιείται σε πρώτη φάση για να επισημάνει τις αντιφάσεις στη θεωρία. Αυτό σημαίνει ότι σε μια πρόταση ή επιχείρημα υπάρχουν στοιχεία που αντιτίθενται το ένα στο άλλο και το ένα στο άλλο, καθιστώντας το σύνολο της πρότασης άκυρο. Η αμφισβήτηση μπορεί να ολοκληρωθεί με τη δράση που είναι γνωστή ως adynaton στην οποία παρουσιάζεται η αδυναμία ορισμένων στοιχείων επειδή είναι παράλογα ή άκυρα για τέτοια χρήση της προτεινόμενης θεωρίας.
