ορισμός της ολιγαρχίας
Η ολιγαρχία είναι μια λέξη που στη γλώσσα μας ορίζει α τύπος διακυβέρνησης που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η εξουσία ασκείται από μια πολύ μικρή ομάδα ατόμων που συνήθως έχουν την ίδια κοινωνική και οικονομική θέση.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η έννοια χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται στο σύνολο επιχειρηματιών ή ανθρώπων που έχουν πλούτο και τείνουν να ομαδοποιούνται και να ενεργούν από κοινού για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα και τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Η προέλευση αυτής της μορφής κυβέρνησης χρονολογείται από το Αρχαία Ελλάδα , στην οποία θα γεννηθεί ως παραμόρφωση μιας άλλης μορφής διακυβέρνησης: η αριστοκρατία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή η αριστοκρατία ομαδοποίησε τα πιο ικανά άτομα να κυβερνήσουν, ενώ, όταν αυτό το σύστημα άρχισε να αποκλίνει, διαιωνίζοντας τον εαυτό του από την καταγωγή του αίματος, αυτοί που κατευθύνουν την κυβέρνηση δεν ήταν πλέον οι καλύτεροι και οι πιο ικανοί, αλλά οι ιδιοκτήτες τους οικονομικούς πόρους. Έτσι προέκυψε η έννοια της ολιγαρχίας.
Στην ολιγαρχία η κινητικότητα της κοινωνικής τάξης δεν γίνεται αποδεκτή με κανέναν τρόπο.
Ο Αθηναίος Φιλόσοφος Πλάτων ήταν ένας από τους πολλούς κλασικούς συγγραφείς που μίλησαν για την ολιγαρχία, αναφέροντας για παράδειγμα η κυβέρνηση των Τριάντα Τυράννων στην πόλη σου. Ονομάστηκε έτσι επειδή αποτελούσε ακριβώς από τριάντα δικαστές που ανέλαβαν την απόλυτη εξουσία μετά το Πελοποννησιακός πόλεμος, διαδέχοντας τη δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης, και επιβάλλοντας ένα ολιγαρχικό.
Εν τω μεταξύ, θα αναφέρεται ως ολιγαρχικός σε αυτό το άτομο που είναι μέρος της ολιγαρχίας.
Ιστορικά, ο ολιγάρχης ήταν ζωγραφισμένος ως εκατομμυριούχος άτομο, που αγνοεί την ηθική ή την ηθική, επειδή εάν είναι απαραίτητο είναι σε θέση να εμπλακεί σε διεφθαρμένες και βίαιες πράξεις για τη διατήρηση της κατάστασής του και που χρησιμοποιεί τους οικονομικούς του πόρους για να ασκήσει πολιτική πίεση σε ποιον αντιστοιχεί και, συνεπώς, να ισχυριστεί συμφέροντα, αφενός, και αφετέρου για περαιτέρω επέκταση του πλούτου τους.
Η πολιτική ιδεολογία της αριστεράς ήταν παραδοσιακά ο κύριος αντίπαλος της ολιγαρχίας παγκοσμίως.
Στην αντίθετη πλευρά αυτής της μορφής κυβέρνησης βρίσκεται Δημοκρατία, όπως γνωρίζουμε, είναι η μορφή της κυβέρνησης που αποδίδει υπέρτατη εξουσία στον λαό, ο οποίος μέσω μηχανισμών άμεσης συμμετοχής παρέχει δύναμη και νομιμότητα στους εκπροσώπους τους.