ορισμός της σχολικής βίας
Η σχολική βία ορίζεται ως εκείνες οι ενέργειες που έχουν άμεση βλαβερή πρόθεση εναντίον ενός μέλους της σχολικής κοινότητας, των μαθητών, των δασκάλων, των διευθυντών, των γονέων ή των υπαρχόντων υπαλλήλων και που επινοούνται επίσης από ένα μέλος που ανήκει σε αυτό και που μπορεί να λάβει χώρα εντός εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο είναι συνήθως η πιο συχνή περίπτωση ή σε άλλους φυσικούς χώρους που σχετίζονται με το σχολείο, όπως το περιβάλλον του ίδιου του σχολείου ή εκείνοι στους οποίους διεξάγονται εξωσχολικές δραστηριότητες.
Αν και η πιο κοινή έκφραση αυτού συμβαίνει συνήθως μεταξύ των ίδιων ζευγαριών, μαθητών που επιτίθενται ο ένας στον άλλο, υπάρχουν επίσης πολλές περιπτώσεις στις οποίες οι εκπαιδευτικοί είναι τα αντικείμενα των επιθέσεων και το αντίστροφο, φυσικά.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες και αιτίες αυτού του τύπου συμπεριφοράς, ωστόσο, μεταξύ των πιο συχνών μπορούμε να αναφέρουμε: αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού, έλλειψη ορίων στη συμπεριφορά, επαναλαμβανόμενη έκθεση σε βίαιο περιεχόμενο που παρουσιάζεται συνήθως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα οποία είναι υπερυψωμένος αυτός ο τύπος συμπεριφοράς, εύκολη πρόσβαση σε όπλα, εδώ αξίζει να κάνουμε παρένθεση, γιατί παρόλο που στην πραγματικότητα στους περισσότερους νόμους του κόσμου υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ρητρών που εμποδίζουν την πρόσβαση σε αυτές, στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οι τελευταίες περιπτώσεις σχολικής βίας όπως το Η σφαγή του Columbine έδειξε πόσο εύκολο ήταν για αυτά τα αγόρια να έχουν πρόσβαση στα όπλα με τα οποία σφαγιάστηκαν αργότερα οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές τους.
Και επιστρέφοντας στη λίστα βρίσκουμε τις ακόλουθες αιτίες: η απομίμηση συμπεριφορών που επισημαίνουν τη χρήση βίας, για παράδειγμα, ότι στο σπίτι ένα αγόρι ακούει πιστά τον πατέρα του να καυχιέται για τη βία ή τη χρήση της και τη συμμετοχή σε συμμορίες ή συμμορίες, οι οποίες καθιστούν τη χρήση βίας συνήθη και φυσιολογική μορφή συμπεριφοράς στην κοινωνία.
Εάν αρχίσουμε να αναλύουμε σε ευρεία κλίμακα την τρέχουσα πραγματικότητα των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στον πρώτο ή τον τρίτο κόσμο, η βία που έχει συμβεί σε αυτά τα τελευταία χρόνια και τα τελευταία χρόνια είναι πραγματικά ανησυχητική και επαναλαμβανόμενη. οφείλονται στις καταστάσεις που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο.
Αναμφίβολα, η μόνη εναλλακτική λύση που αφήνεται σε όσους είναι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση για να ξεπεράσουν αυτό το αυξανόμενο πρόβλημα στο οποίο οποιοδήποτε μέλος αυτού του κύκλου είναι πιθανό να υποστεί κάποια εκδοχή βίας, είναι να ενισχύσει όλο και περισσότερο τις αξίες της δικαιοσύνης και της αδελφότητας. επιτιθέμενοι από τη συσσώρευση λόγων για τη βία τους.
