ορισμός της παράβασης
Η λέξη υπεκφυγή ορίστε αυτό έγκλημα που διαπράττεται από δημόσιους υπαλλήλους που συνίσταται στο ότι δεν εκπληρώνει τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που είναι εγγενείς στη θέση τους, έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού, ή την αποτυχία που οφείλεται σε άγνοια ή αμέλεια που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Πρέπει να σημειωθεί ότι η έννοια ορίζεται επίσης ως στρεψοδικώ.
Για παράδειγμα, όταν ένας δικαστής ή οποιοσδήποτε άλλος δημόσιος υπάλληλος εκδικάζει μια ποινή ή επιλύει ένα συγκεκριμένο ζήτημα με άδικο και ακατάλληλο τρόπο, και ακόμη περισσότερο, το πράττουν γνωρίζοντας ότι η απόφαση δεν είναι αυτή που πρέπει να ληφθεί σε αυτήν την περίπτωση, θα είναι μια επικράτηση. Το ίδιο συμβαίνει όταν ένας αξιωματούχος, όπως ο υπουργός ενός έθνους, λαμβάνει μια ακατάλληλη απόφαση που καταλήγει να επηρεάζει τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, θα μιλήσει επίσης για προληπτικό.
Οι δικαστές έχουν το καθήκον να εφαρμόσουν το νόμο σύμφωνα με, ενώ, όταν αυτό δεν συμβαίνει, δηλαδή απομακρύνονται από την ικανοποιητική εφαρμογή ενός δικαιώματος, θα υποστούν το ποινικό αδίκημα που μας αφορά, δηλαδή αυτό του διαδεδομένου.
Δηλαδή, ο επιπολασμός είναι ένα πολύ σαφές αδίκημα για τα καθήκοντα ενός δημόσιου υπαλλήλου, το οποίο αναλαμβάνεται και το οποίο διαπράττεται μετά την ανάληψη της αντίστοιχης θέσης και είναι επίσης κατάχρηση εξουσίας.
Επομένως, αυτή η συμπεριφορά τιμωρείται κατόπιν αιτήματος του ποινικού δικαίου των εθνών όταν διαπιστωθεί ότι κάποιος το έχει διαπράξει. Οι κυρώσεις για τη διάπραξη αυτού του εγκλήματος θα ποικίλλουν ανάλογα με την εν λόγω νομοθεσία, αν και μπορεί να συνίστανται σε πρόστιμα, τον αποκλεισμό από ισόβια θέση από την κατοχή θέσης και την ουσιαστική φυλάκιση.
Έτσι, για να υπάρξει παράβαση, το άτομο που διαπράττει το αδίκημα πρέπει να ασκεί δημόσιο αξίωμα, όπως υποδείξαμε, να είναι δικαστής του έθνους, υπουργός ή να εκτελεί οποιαδήποτε άλλη εκτελεστική ή νομοθετική θέση και φυσικά να είναι ενεργός στην εκτέλεση της προαναφερθείσας δραστηριότητας. Και κάτι πολύ σημαντικό είναι ότι το ανεπαρκές και άδικο ψήφισμα που χρειάζεται πρέπει να το έχει συνειδητά, δηλαδή να μεσολαβήσει την απάτη.
