ορισμός του απρόσιτου
Θα κληθεί άμεμπτος σε αυτό άτομο που απαλλάσσεται από την ποινική ευθύνη, δηλαδή, δεν μπορεί να τιμωρηθεί υπό οποιαδήποτε άποψη από την ισχύουσα νομοθεσία, επειδή δεν είναι σε θέση να κατανοήσει την παρανομία μιας αξιόποινης πράξης που έχει διαπράξει.
Πρόσωπο που δεν μπορεί να κατηγορηθεί ποινικά για οποιαδήποτε εγκληματική πράξη ως συνέπεια του ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσει το παράνομο του ίδιου
Κανονικά, όσοι πάσχουν από ψυχική ασθένεια, διανοητική καθυστέρηση, είναι ανήλικοι, μεταξύ άλλων εναλλακτικών λύσεων, θα θεωρούνται αδικαιολόγητοι.
Εν τω μεταξύ, το Ευθύνη Είναι το σύνολο των περιστάσεων που προβλέπονται από το νόμο, που επιτρέπουν τη δημιουργία σχέσης αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ ενός εγκληματικού γεγονότος και του υποκειμένου που θεωρείται υπεύθυνο γι 'αυτό, επομένως, η απουσία των προαναφερόμενων περιστάσεων θα καθορίσει ένα σενάριο αδικαιολόγητης εφαρμογής η πράξη και η ιδιοκτησία έχουν αποδειχθεί από τον κατηγορούμενο, δεν θα θεωρηθεί ποινικά υπεύθυνος για αυτήν.
Ψυχική παραφροσύνη, αυτοάμυνα και μειονότητα, οι πιο συχνές αιτίες
Για παράδειγμα, όταν ένα άτομο που πάσχει από κάποιο είδος ψυχικής ασθένειας διαπράττει έγκλημα, όπως δολοφονία, μόλις το σύστημα δικαιοσύνης επιβεβαιώσει αξιόπιστα την κατάστασή του, είναι πολύ πιθανό ότι στη νομική ποινή θα κηρυχθούν απαράδεκτοι επειδή δεν μπορούν να Καταλάβετε ότι αυτό που έχει διαπράξει είναι ο φόνος και ως εκ τούτου θα αποσταλεί σε νοσοκομείο ή ψυχιατρική κλινική για την ασκήσεώς της, επειδή παρόλο που δεν μπορεί να σταλεί σε φυλακή, δεν μπορεί να παραμείνει ελευθερία, καθώς είναι επικίνδυνο άτομο για τον εαυτό της και επίσης για το περιβάλλον που το περιβάλλει.
Με αυτόν τον τρόπο είναι εγγυημένη η θεραπεία του και είναι απομονωμένος από την υπόλοιπη κοινωνία, ώστε να μην μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω σοβαρά προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά, ένα άλλο από τα ζητήματα που εξασθενούν ή μειώνουν την ακαταλληλότητα ενός συγκεκριμένου ατόμου είναι η ηλικία τους, οπότε για παράδειγμα εάν έχουμε ένα παιδί μόλις 7 ετών που δολοφόνησε ένα άτομο, σίγουρα, θα ληφθεί υπόψη στο την εκτίμηση της υπόθεσης αυτής της περίστασης, ότι είναι ανήλικος, ο οποίος μπορεί να μην έχει πλήρη γνώση του τι έχει κάνει.
Και κατά περίπτωση, δεν θα δικάζεται, πολύ λιγότερο σε ποινή φυλάκισης, ακόμα κι αν η πράξη που έχει διαπράξει είναι πολύ σοβαρή, όπως η δολοφονία.
Σε ορισμένους νόμους, οι γονείς παιδιών που διαπράττουν εγκλήματα είναι ποινικά υπεύθυνοι, δηλαδή εκείνοι που πρέπει να αναλάβουν ενοχή στην κατάλληλη περίπτωση.
Ανάλογα με τις περιπτώσεις, οι ανήλικοι που διαπράττουν εγκληματικές πράξεις περιορίζονται σε ειδικά ιδρύματα για την αποκατάστασή τους.
Και με μια άλλη σειρά πραγμάτων, όταν ένα άτομο ενεργεί ιδιαίτερα με την ανάγκη να σώσει τη ζωή του, δηλαδή, σκοτώνει τον επιτιθέμενο του, επίσης, ένα τέτοιο ερώτημα θα αντιμετωπιστεί ως ελαφρυντικός παράγοντας κατά την αξιολόγηση του καταλογισμού του ή όχι στον εγκληματία υποκρίνομαι.
Με άλλα λόγια, εάν κάποιος δολοφόνησε κάποιον άλλο στο πλαίσιο αυτού που είναι γνωστό ως προσωπική άμυνα, σίγουρα ο νόμος θα αποφασίσει να τους απαλλάξει από κάθε ενοχή και κατηγορίες και δεν θα φυλακιστούν και δεν θα λάβουν ποινή, σε περιπτώσεις που φυσικά αποδεικνύεται αξιόπιστα ότι ενήργησαν με νόμιμη άμυνα, για να σώσουν τη ζωή του και το περιβάλλον του, το οποίο σίγουρα απειλήθηκε από εγκληματία.
Αυτές οι περιπτώσεις έχουν γίνει συχνό φαινόμενο σε πολλές κοινωνίες, ειδικά σε εκείνες στις οποίες έχουν αυξηθεί το κοινό έγκλημα και η ανασφάλεια.
Οι απλοί πολίτες, για να προστατευθούν από το κύμα ανασφάλειας που ζουν, αγοράζουν όπλα, γίνονται νόμιμοι χρήστες, και έτσι είναι συνηθισμένο να ακούμε στα μέσα ενημέρωσης ότι ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους χρησιμοποίησαν αυτό το όπλο για να υπερασπιστούν τη ζωή τους ως θύματα ληστειών.
Φωνές υπέρ και κατά της χρήσης όπλων από πολίτες
Γύρω από αυτό το ζήτημα της χρήσης όπλων υπάρχουν πολλές αντιπαραθέσεις και προφανώς φωνές υπέρ και κατά αυτής.
Όσοι αντιτίθενται υποστηρίζουν ότι η πρόσβαση σε όπλα σε οποιονδήποτε όχι μόνο θα αυξήσει το έγκλημα, αλλά και ότι μπορεί να δημιουργήσει αξία για όλα τα πράγματα στην εν λόγω κοινωνία, όπου όλες οι αντιπαραθέσεις διευθετούνται με όπλα.
Ενώ αυτοί που υπερασπίζονται τη θέση υποστηρίζουν ότι κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει το δικαίωμά του να υπερασπιστεί νόμιμα από μια επίθεση.
