ορισμός του ευρώ
Το ευρώ είναι το Νόμιμη προσφορά σε ένα μέρος των χωρών της Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυκλοφορία του πραγματοποιήθηκε το 2002, έτος κατά το οποίο υπερέβη την τιμή του δολαρίου. Προηγουμένως, το πρόγραμμά του ήταν ήδη στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία καθιερώνει τη δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης στην οποία θα συμμετέχουν οι χώρες που συμμορφώνονται με μια σειρά κανονισμών που έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων. Το ίδιο το ευρώ συμφωνήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1995, μέσω συμφωνίας στη Μαδρίτη που καθιέρωσε την κυκλοφορία του από το 2001.
Οι πρώτες χώρες που συμφώνησαν να συμμετάσχουν στο σχέδιο ενιαίου νομίσματος ήταν η Πορτογαλία, οι Κάτω Χώρες, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, η Γαλλία, η Φινλανδία, η Ισπανία, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Γερμανία, ακολουθούμενη από την Ελλάδα. Υπήρχε μια περίοδος συνύπαρξης των παλαιών εθνικών νομισμάτων έως ότου ήταν εκτός κυκλοφορίας.
Οι λόγοι για την καθιέρωση του ευρώ, εκτός από την προαναφερθείσα ένωση, είναι τα οφέλη που μπορούν να επιτευχθούν από οικονομική άποψη. Έτσι, διευκολύνεται η επένδυση πέραν των συνόρων, το κόστος μετατροπής εξαλείφεται και, γενικά, το κόστος για εταιρείες
Προκειμένου να αποφευχθεί η παραχάραξη, τα τραπεζογραμμάτια έχουν μια σειρά μέτρων ασφαλείας. Από οπτική γωνία, τα τραπεζογραμμάτια είναι ανάγλυφα για κείμενα και θέματα. Όσον αφορά τις μετρήσεις που γίνονται αντιληπτές από την όραση, έχουν ένα υδατογράφημα (διαφορετικό πάχος χαρτιού που παρατηρείται έναντι του φωτός), ένα μεταλλικό νήμα ασφαλείας, ένα διάστικτο (επίσης παρατηρήσιμο έναντι του φωτός), ένα ολογραφικό μοτίβο, μια ιριδίζουσα ζώνη, μελάνι που αλλάζει χρώμα, μικροκείμενα και ίνες ορατές κάτω από το υπεριώδες φως.
Σήμερα, το ευρώ αποτελεί εναλλακτική λύση έναντι του δολαρίου λόγω της τεράστιας ισχύος του. Στην πραγματικότητα, το 2006 έπεσε το δολάριο ως το πιο διαδεδομένο νόμισμα πληρωμής για συναλλαγές σε μετρητά. Αυτό δεν είναι μόνο οικονομικής αλλά και πολιτικής σημασίας, λόγω του αυξανόμενου αριθμού χωρών που διαφωνούν με τις πολιτικές των ΗΠΑ.
