ορισμός του corpus luris civilis
Τα σύγχρονα νομικά συστήματα βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις συνεισφορές του παρελθόντος. Η ευρωπαϊκή και δυτική δικαιοσύνη έχει δύο βασικούς πυλώνες: τον ρωμαϊκό νόμο και τον Χριστιανισμό. Στη συνέχεια, ο κανονισμός για τις ανθρώπινες σχέσεις, το αστικό δίκαιο, συμπληρώθηκε οριστικά με τις συμβολές του Ναπολέοντα νόμου.
Στα ισπανικά ο όρος νόμος αντιστοιχεί στη λατινική λέξη ius. Από την άλλη πλευρά, το corpus σημαίνει ένα σύνολο κειμένων και αυτή η λέξη αναφέρεται στο σύνολο των νόμων. Ο όρος πολιτικός αναφέρεται στο αστικό δίκαιο ή στο πολιτικό δίκαιο, δηλαδή στους κανόνες που διέπουν την κοινοτική ζωή. Με αυτόν τον τρόπο, το Corpus Juris Civilis μεταφράζεται κανονικά ως το σώμα του αστικού δικαίου.
Ιστορικό πλαίσιο του Corpus Juris Civilis ή του κώδικα του Ιουστινιανού
Στον Vl αιώνα της εποχής μας, ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Justianiano διέταξε να ενοποιήσει το σύνολο των νόμων σε μια συνθήκη ή ένα νομικό σώμα. Αυτή η συλλογή ή συλλογή σκηνοθετήθηκε και οργανώθηκε από τον βυζαντινό δικαστή Triboniano και περιελάμβανε ολόκληρη τη ρωμαϊκή νομολογία από τον αυτοκράτορα Αδριανό τον 11ο αιώνα μέχρι το θάνατο του Ιουστινιανού. Η προσέγγιση του νέου κώδικα βασίστηκε στην ανάγκη να διατάσσονται οι νόμοι του ρωμαϊκού νόμου με συστηματικό τρόπο και σε ένα μόνο σώμα. Τη στιγμή που ο Ιουστινιανός προώθησε τον νέο κώδικα υπήρχε πτώση του νόμου, καθώς οι διαδοχικοί αυτοκράτορες είχαν επιβάλει νόμους με απόλυτα κριτήρια και αυθαίρετα. Στη νομική ορολογία είναι επίσης γνωστή ως Codex Iustinianus ή Justinian Code.
Μια νομική ανθολογία αποτελούμενη από τέσσερα μέρη
Το Corpus Juris Civilis υπέθεσε την ενοποίηση της χριστιανικής παράδοσης και του ρωμαϊκού πολιτισμού προκειμένου να εναρμονιστεί ο ρόλος της εκκλησίας και του κράτους. Αυτή η νομική ανθολογία επέτρεψε τη διατήρηση της κλασικής παράδοσης του αρχαίου κόσμου και τη συμπερίληψη των χριστιανικών αξιών. Ο Ιουστινιανός Κώδικας αποτελείται από τέσσερα μέρη: τα θεσμικά όργανα, το Digest, τον κώδικα και τα μυθιστορήματα.
Στα θεσμικά όργανα αντιμετωπίζονται θέματα όπως η ιδιοκτησία, η διαδοχή, οι συμβατικές υποχρεώσεις και τα ατομικά δικαιώματα.
Το Digest αποτελείται από πενήντα βιβλία στα οποία παρουσιάζεται μια συλλογή των νομολογιακών προηγούμενων της ρωμαϊκής παράδοσης σε όλη την ιστορία. Αυτή η ενότητα είχε έναν διδακτικό σκοπό, καθώς χρησίμευσε ως οδηγός εκμάθησης για όσους ξεκινούν από το αστικό δίκαιο.
Το τμήμα του κώδικα περιλαμβάνει τις διάφορες νομικές διατάξεις που έχουν εγκριθεί από τους αυτοκράτορες της Ρώμης.
Τα λεγόμενα μυθιστορήματα (Novellae Leges ή νέοι νόμοι) περιλαμβάνουν τους νόμους που ψηφίζει ο ίδιος ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός.
