ορισμός του τρόπου παραγωγής
Το ένα από Τρόπος παραγωγής είναι μια παρούσα και συγκεκριμένη έννοια του Μαρξιστική θεωρία.
Τρόπος με τον οποίο παράγονται τα απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες για την ανθρώπινη ζωή
ο Μαρξισμός ή μαρξιστική θεωρία είναι το όνομα που δίνεται στη σειρά φιλοσοφικές ιδέες και δόγματα πολιτικής φύσης που προτάθηκαν και προωθήθηκαν από τον Γερμανό φιλόσοφο Καρλ Μαρξ.
Σύμφωνα με το όραμα του Μαρξ, ο τρόπος παραγωγής ορίζει το κοινωνικός τρόπος με τον οποίο παράγονται, κατασκευάζονται τα αγαθά και οι υπηρεσίες που θεωρούνται απαραίτητα για τη ζωή των ανθρώπων.
Εν τω μεταξύ, ο τρόπος παραγωγής θα συνδυάσει, αφενός, το παραγωγικές δυνάμεις , που εκπροσωπούνται από το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό και από τις τεχνολογικές γνώσεις των μέσων παραγωγής, όπως εργαλεία, μηχανήματα, υλικά, μεταξύ άλλων.
Και το σχέσεις παραγωγής που περιλαμβάνουν την κυριότητα, την εξουσία και τον έλεγχο από εκείνους που κατέχουν τους πόρους παραγωγής.
Για τον Μαρξ η ικανότητα παραγωγής και κοινωνικών σχέσεων ήταν δύο βασικές και διαφορικές συνθήκες των ανθρώπων.
Για να επιβιώσει ένα άτομο στην κοινωνία, είναι απαραίτητο να το καταναλώσει, ενώ αυτή η κατανάλωση θα συνεπάγεται παραγωγή και ακριβώς σε αυτό το σημείο είναι εκείνοι που καταναλώνουν με αυτούς που παράγουν ενώνονται.
Από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ, θεώρησε ότι η κοινωνική τάξη συνδέεται στενά με τον υπάρχοντα τρόπο παραγωγής στην εν λόγω κοινωνία και επίσης με την ίδια την κατανομή του εισοδήματος και της κατανάλωσης.
Το πώς παράγεται θα μας πει πολλά για την κατανομή του πλούτου και της κατανάλωσης που υπάρχει σε αυτήν την κοινωνία.
Όσον αφορά τη δομή μιας κοινωνίας, δεν θα αφορά τους άνδρες, τις ιδέες τους, το κράτος, ούτε τον νόμο, αλλά θα είναι ο τρόπος παραγωγής που καθορίζει τα χαρακτηριστικά και τη δομή της κοινότητας.
Οι τρόποι παραγωγής μέσω του χρόνου: ο σοσιαλισμός έναντι του καπιταλισμού
Εν τω μεταξύ, εάν αλλάξει ο τρόπος παραγωγής, κάτι που είναι πιθανό να συμβεί όταν οι δυνάμεις της παραγωγής αντιμετωπίζουν σχέσεις, όλα θα αλλάξουν, η πολιτική, η οικονομία, η θρησκεία, η τέχνη, ο πολιτισμός, μεταξύ άλλων, και θα δώσει τη θέση της στην επανάσταση.
Στην αρχαιότητα, πίσω στην Παλαιολιθική και Νεολιθική περίοδο, όταν άρχισαν να εμφανίζονται κοινωνικές οργανώσεις, η παραγωγική δύναμη ήταν ελάχιστη, ενώ η ιδιοκτησία των παραγωγικών μέσων ανήκε σε όλους και η διανομή της παραγωγής που πραγματοποιήθηκε από αυτούς έτεινε στην ισότητα. και ισορροπία? ζητήθηκε μόνο η ικανοποίηση των αναγκών.
Και από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι εκείνες τις στιγμές οι άνδρες συνεργάστηκαν μεταξύ τους, καθώς ζούσαν από το ψάρεμα, τη συγκέντρωση ή το κυνήγι, και ό, τι απέκτησαν από αυτές τις δραστηριότητες μοιράζονταν συνήθως με την κοινότητα στην οποία ανήκαν.
Σε αυτές τις εποχές, οι γυναίκες διαδραμάτισαν θεμελιώδη ρόλο αφού ήταν υπεύθυνες για τη διανομή του παραγόμενου και, για κάθε περίπτωση, είχαν πολιτική και οικονομική συνάφεια, δημιουργώντας αυτό που είναι γνωστό ως μητριαρχία.
Με το πέρασμα των αιώνων και τις προόδους που σημειώθηκαν σε όλους τους τομείς, επιβλήθηκε το καπιταλιστικό σύστημα και μαζί του εμφανίστηκαν οι αμειβόμενοι εργάτες που δεν κατέχουν τα μέσα παραγωγής, ενώ αυτοί ανήκουν σε ιδιωτικά χέρια, τα οποία είναι αυτά που οι εργαζόμενοι αυτοί να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε αντάλλαγμα μισθού και να παράγουν προϊόντα με τα μέσα παραγωγής τους
Ο σοσιαλισμός εμφανίστηκε ως το αντίθετο του καπιταλισμού, προώθησε ότι η κατανομή του πλούτου θα ήταν πιο ισότιμη και ότι δεν υπήρχε ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αντισταθμιστεί η κοινωνική ανισότητα που παράγει φυσικά ο καπιταλισμός.
Κατά κάποιο τρόπο, ο Σοσιαλισμός προτείνει την επιστροφή σε εκείνες τις αρχικές μορφές της Παλαιολιθικής και της Νεολιθικής όπου επικρατούσε η συνεργασία και η βοήθεια μεταξύ όλων και τα μέσα παραγωγής δεν ήταν μιας ελίτ αλλά ολόκληρης της κοινότητας που τα χρησιμοποίησε για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους και να συντηρήσουν.
Η αρμονία στις σχέσεις ήταν πραγματικότητα σε αυτούς τους καιρούς και δεν υπήρχε, όπως στον καπιταλισμό, εκμετάλλευση του ανθρώπου προς έναν άλλο άνθρωπο, παράγεται μόνο αυτό που ήταν απαραίτητο για όλους και τίποτα άλλο.
