ορισμός της λογοτεχνικής κριτικής
Στην ακριβή περίπτωση του βιβλιογραφία, θα ονομάζεται ως Κριτική λογοτεχνίας στην πειθαρχία, τη δραστηριότητα, η οποία ασχολείται με την ανάλυση και στη συνέχεια την αξιολόγηση, είτε θετικά είτε αρνητικά, ενός λογοτεχνικού έργου. Και ως συνέπεια των παραπάνω, το κείμενο μέσω του οποίου ένας λογοτεχνικός κριτικός εκφράζεται μέσω γραπτού ή προφορικού μέσου επικοινωνίας, αξιολογώντας και δίνοντας τη γνώμη του για τα χαρακτηριστικά μιας δεδομένης λογοτεχνικής παραγωγής, ονομάζεται επίσης λογοτεχνική κριτική..
Αξίζει να σημειωθεί τότε ότι ο επαγγελματίας που είναι αφοσιωμένος στη διεξαγωγή αυτών των αξιολογήσεων και αναλύσεων λογοτεχνικών έργων καλείται στη γλώσσα ως Λογοτεχνικός κριτικός. Τώρα, όσοι αφιερώνονται σε αυτό μπορούν να βασίζονται σε κάποια επαγγελματική μελέτη σχετικά με το θέμα που επικρίνουν, για παράδειγμα έχουν πτυχίο φιλοσοφίας και επιστολών ή αποτυγχάνουν ότι είναι επίσης κοινό για άτομα που έχουν μακρά καριέρα στον τομέα της λογοτεχνικής κριτικής .
Η κριτική, όπως ήδη γνωρίζουν οι περισσότεροι από εμάς, είναι η άποψη, η κρίση, που έχει ένα άτομο για μια κατάσταση, πρόσωπο, καλλιτεχνικό έργο, μεταξύ άλλων θεμάτων.
Όσο και ως συνέπεια της παρουσίασής τους στο κοινό, ώστε να τις καταναλώνει, οι καλλιτεχνικές παραγωγές είναι πάντα το αντικείμενο της προσοχής εκείνων των επαγγελματιών που αφιερώνονται να εκφράσουν τις επικρίσεις τους αφού εκτιμήσουν ένα έργο, είτε πρόκειται για θέατρο είτε για άλμπουμ, μια ταινία, ένα βιβλίο, μια τηλεοπτική εκπομπή, μεταξύ άλλων.
Αν και συνήθως και ειδικά οι καλλιτέχνες που περνούν το βλέμμα της κριτικής τείνουν να το δαιμονούν, προφανώς όταν δεν είναι καλό ή συγκαταβατικό με το έργο, πρέπει να σώσουμε τη λογοτεχνική κριτική ως ένα πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον εργαλείο όταν πρόκειται να ανακαλύψουμε την ύπαρξη ή όχι της παρούσας μεθοδολογικής αυστηρότητας ενός λογοτεχνικού έργου.
Τώρα, η προσωπική εκτίμηση, η οποία είναι πιο παρούσα στα δημοσιογραφικά άρθρα, μπορεί να ληφθεί ή να αφεθεί, αλλά όχι για αυτόν τον λόγο εάν σταματήσετε να βλέπετε ένα έργο εξαιτίας αυτών που λέγονται εκεί.
Ο Έλληνας φιλόσοφος Διόνυσος του Αλικαρνασσού θεωρείται ο εφευρέτης και πρωτοπόρος όταν πρόκειται για λογοτεχνική κριτική κατά την εποχή του, το 60 π.Χ.