ορισμός της ρητής
Κάτι λέγεται ρητά όταν το μήνυμα που μεταφέρεται δεν έχει διπλή σημασία ή προκαλεί σύγχυση και, κατά συνέπεια, εκφωνείται με απόλυτη σαφήνεια.
Η ρητή γλώσσα συνεπάγεται ότι ο ομιλητής χρησιμοποιεί απλές, σαφείς και άμεσες λέξεις, εμποδίζοντας έτσι τον συνομιλητή να παρερμηνεύσει το μήνυμα. Το ρητό επίθετο είναι ισοδύναμο με άλλα, όπως κατηγορηματικό, ρητό ή πρόδηλο.
Η ρητή γλώσσα και η πρόθεση του ομιλητή
Όταν επικοινωνούμε έχουμε μια συγκεκριμένη πρόθεση. Έτσι, μερικές φορές θέλουμε να κατανοήσουμε καθαρά και μερικές φορές προσποιούμαστε ότι είμαστε διφορούμενοι ή διπλωματικοί. Αν κάποιος μου προτείνει κάτι και απαντήσω "δεν νιώθω καθόλου" Είμαι σαφής με την απάντησή μου. Από την άλλη πλευρά, εάν δεν δώσω συγκεκριμένη απάντηση στην ίδια πρόταση, καταφεύγω σε κάποια αποφυγή φόρμουλα (για παράδειγμα, "πρέπει να το σκεφτώ"). Χρησιμοποιούμε μια στρατηγική ή άλλη ανάλογα με το πλαίσιο της επικοινωνίας και ανάλογα με την πρόθεσή μας όταν μιλάμε.
Μη ρητές μορφές επικοινωνίας
Ορισμένες εκφράσεις αναφέρονται σε μη ρητή γλώσσα. Οι εκφράσεις "μιλούν αμβλύ" και "φτάνουν στο σημείο" χρησιμοποιούνται όταν ο συνομιλητής εκφράζεται με περιτομή και με πολλές λέξεις, αλλά χωρίς να λέει τίποτα συγκεκριμένο.
Στο πλαίσιο της πολιτικής δραστηριότητας, ορισμένοι ηγέτες ή πολιτικοί δεν ανταποκρίνονται σαφώς στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο πολιτικός χρησιμοποιεί διαφορετικές στρατηγικές: δίνει μια ανοιχτή απάντηση (ούτε ναι ούτε όχι), ανταποκρίνεται αλλάζοντας το θέμα ή εκτελεί ρητορική άσκηση για να αποφύγει μια απάντηση.
Η χρήση του ευφημισμού είναι ένα σαφές παράδειγμα μιας μη ρητής μορφής επικοινωνίας
Από αυτήν την άποψη, αξίζει να θυμηθούμε μερικούς κοινούς ευφημισμούς: μπάρα οικοδέσποινα αντί για πορνεία, ακατάλληλη τήρηση βιβλίων αντί για υπεξαίρεση ή πλατύ αντί για λίπος. Οι ευφημισμοί καθιστούν δυνατή την απόκρυψη της πραγματικότητας και την αποφυγή πιθανών αδικημάτων (ο γιατρός λέει στον ασθενή ότι έχει στυτική δυσλειτουργία, επειδή του λέει ότι είναι ανίκανος είναι πολύ απότομος).
Στη γλώσσα των ψευδοεπιστημών, χρησιμοποιούνται μηνύματα που δεν είναι πολύ σαφή ή μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Είναι συνηθισμένο να μιλάμε για ενεργητικές δυνάμεις, τη μεταθανάτια ζωή ή τους κρυμμένους κόσμους. Η ορολογία των ψευδοεπιστημών έχει ομοιότητα της αλήθειας και μπορεί να είναι υπονοούμενη, αλλά δεν είναι μια ρητή μορφή επικοινωνίας.
Φωτογραφίες: iStock - ljubaphoto / Izabela Habur
