ορισμός της διαφωνίας
Η λέξη διαφωνία αναφέρεται διαφωνία, διαφωνία, μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων σχετικά με ένα συγκεκριμένο ζήτημα.
Διαφωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων σχετικά με ένα ζήτημα ή τον τρόπο επίλυσης ενός προβλήματος
Δηλαδή, η διαφωνία είναι η έλλειψη συμφωνίας για κάτι.
Το Dissent είναι μια πολύ κοινή κατάσταση στις δημοκρατικές κοινωνίες στις οποίες κυριαρχεί η ελευθερία της έκφρασης, και κατά περίπτωση, κάθε άτομο μπορεί ελεύθερα να εκφράσει ό, τι σκέφτεται για ένα ζήτημα, ακόμα κι αν δεν έχει την ίδια άποψη με την τρέχουσα εξουσία .
Τώρα, ακριβώς στις αυταρχικές κοινωνίες, θα προσπαθήσουμε να εξαφανίσουμε τη διαφωνία.
Οι μεθοδολογίες για να το κάνουν σχεδόν πάντα χρησιμοποιούν ακραία βία, δίωξη και φυλάκιση, μεταξύ άλλων δράσεων.
Ένα μέσο για να γνωρίσετε κάτι βαθιά
Από την άλλη πλευρά, η διαφωνία θεωρείται συνήθως σε πολλά πλαίσια πολύ περισσότερο από τις διαφορές που μπορεί να έχει ένα άτομο με άλλα σχετικά με την επίλυση ενός ζητήματος, αλλά μπορεί να ληφθεί ως το μέσο για την πλήρη γνώση ενός προβλήματος.
Αυτό συμβαίνει επειδή πολλές φορές οι αντίθετες θέσεις ή οράματα δημιουργούν ότι τα σημεία υπέρ και εναντίον καθενός είναι προφανή και σε αυτήν την προσέγγιση επιτυγχάνεται μια βελτιωμένη άποψη που περιλαμβάνει τις καλύτερες από τις δύο εναλλακτικές που ήταν αντίθετες.
Η συζήτηση, μια αρχή της συμφωνίας
Γενικά, κατόπιν αιτήματος διαφωνίας, για την επίλυση και τη διόρθωση των διαφορών, αυτό που συνήθως προτείνεται είναι να διεξαχθεί συζήτηση, μια συζήτηση μεταξύ των εμπλεκομένων και που θα έχει την αποστολή να τους οδηγήσει να ανταλλάξουν τις διαφορετικές απόψεις που παρουσιάζουν και εάν είναι δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία επί του θέματος.
Η συζήτηση είναι μια από τις πιο χρησιμοποιούμενες τεχνικές προφορικής επικοινωνίας όταν αντιμετωπίζετε ανταγωνιστικές προτάσεις για ένα πρόβλημα.
Στα περισσότερα από αυτά, εκτός από τα άτομα που διαφωνούν, εμφανίζεται ένας συντονιστής, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διεύθυνση της συζήτησης, για την παραγγελία των παρουσιάσεων και για να επιτρέψει σε όλους να παρουσιάσουν την άποψή τους με ομαλό τρόπο.
Η έννοια που αντιτίθεται στη διαφωνία είναι αυτή του ομοφωνία, αντίθετα, τη συμφωνία όλων των ανθρώπων που απαρτίζουν έναν οργανισμό, οντότητα, μεταξύ άλλων, για ένα θέμα που ενδιαφέρει την ομάδα.
Μπορεί να συμβεί ότι ορισμένες ομάδες, για παράδειγμα οι πολιτικές, ευθυγραμμίζονται πίσω από μια ιδεολογία, αλλά, σε σχέση με διάφορα θέματα, τα μέλη τους, το καθένα με εμπειρία και υποκειμενικότητα, δεν συμφωνούν πλήρως για τον τρόπο επίλυσης ορισμένων συγκρούσεων.
Εδώ εμφανίζεται συνήθως η διαφωνία και είναι απαραίτητο να βρεθεί αμέσως ένας τρόπος για την ανακούφιση, μέσω συζήτησης και συζήτησης, προκειμένου να αποφευχθούν οι διαφωνίες που θα υπονομεύσουν την αρχική ένωση της ομάδας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές φορές από τη διαφωνία είναι δυνατόν να επιτευχθεί συναίνεση σε ένα θέμα και αυτό είναι ακριβώς δυνατό από συζητήσεις και συζητήσεις.
Για παράδειγμα, η λύση ενός προβλήματος που χωρίζει τις απόψεις μιας κοινότητας, και ως εκ τούτου δημιουργεί διαφωνία, μπορεί να ξεπεραστεί με ήρεμη συζήτηση, και παρόλο που τα διάφορα αντίπαλα μέρη δεν αλλάζουν τις θέσεις τους, αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να φτάσουν συναίνεση για την επίλυσή του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ενθάρρυνση της ανάπτυξης, του διαλόγου και της ανοχής
Η διαφωνία είναι εξαιρετικά θετική για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη μιας κοινότητας εάν αποφασιστεί να την αντιμετωπίσει με βάση τη συζήτηση ιδεών και την αναζήτηση συναίνεσης.
Και έτσι, επειδή η διαφωνία ενθαρρύνει πάντα τον διάλογο, και όπως γνωρίζουμε, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να μιλάμε και να συζητάμε με ήρεμο και ανοιχτό τρόπο τα θέματα για τα οποία δεν συμφωνούμε.
Για τους παραπάνω λόγους, η διαφωνία πρέπει να θεωρηθεί ως απαραίτητο και φυσικό ζήτημα που συμβαίνει σε μια ώριμη κοινωνία, ανεκτική στις διαφορές και στην οποία υπερισχύει η ελευθερία έκφρασης όλων των πραγμάτων, χωρίς όρια ή οποιαδήποτε διαφοροποίηση.
Τώρα, αυτή η ελευθερία πρέπει πάντα να γίνεται σεβαστή και να περιορίζεται μόνο στον σεβασμό για τους άλλους και την αρμονική συνύπαρξη, δηλαδή δεν μπορείτε να τους επιτεθείτε λέγοντας χωρίς προφυλάξεις κάτι που βλάπτει τους άλλους, αυτό πρέπει να είναι το βασικό όριο.
