ορισμός του λόφου
Ο λόφος είναι ένας γήινος σχηματισμός που έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που επιτρέπουν τη διαφοροποίησή τους από άλλες γεωλογικές μορφές, για παράδειγμα όσον αφορά το ύψος, το σχήμα κ.λπ. Μπορούμε να ξεκινήσουμε αποδεικνύοντας ότι οι λόφοι είναι συνήθως γεωλογικοί σχηματισμοί που δεν ξεπερνούν τα 100 μέτρα ύψος, γι 'αυτό και θεωρούνται χαμηλότεροι από τα βουνά. Όταν μιλάμε για έναν γεωλογικό σχηματισμό που υπερβαίνει αυτό το ύψος, αναφερόμαστε ήδη σε ένα βουνό.
Ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των λόφων ή των λόφων είναι το γεγονός ότι η βάση τους είναι εκτεταμένη, αλλά η κορυφή τους δεν είναι τόσο απότομη όσο συμβαίνει με τα βουνά, αλλά μάλλον είναι μια μάλλον στρογγυλεμένη ή φθαρμένη κορυφή. Αυτό οφείλεται στη διαδικασία διάβρωσης που υπέστησαν οι λόφοι. Για πολλούς ειδικούς, ο λόφος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αρχαίο βουνό που φοριέται βαθιά από τη διάβρωση του νερού ή του ανέμου. Ομοίως, τα νεαρά βουνά τείνουν να διατηρούν πολύ αιχμηρές και έντονες κορυφές, επειδή δεν έχουν υποστεί διάβρωση για τόσο καιρό.
Με τον ίδιο τρόπο όπως τα βουνά, θεωρείται ότι ο σχηματισμός των λόφων έχει να κάνει με γεωγραφικές και ενδογενείς διεργασίες, δηλαδή που συμβαίνουν μέσα στον φλοιό της γης. Η κίνηση των τεκτονικών πλακών είναι ίσως μία από τις πιο κοινές ενδογενείς κινήσεις και είναι αυτή που προκαλεί ότι όταν δύο ή περισσότερες πλάκες συγκρούονται, τα όριά τους αυξάνονται (ή αλληλεπικαλύπτονται ή το ένα πάνω στο άλλο) και σχηματίζουν ανυψώσεις σε ό, τι πριν επίπεδη επιφάνεια.
Σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει στα βουνά, οι λόφοι είναι σχηματισμοί πολύ πιο κατάλληλοι για την ανθρώπινη ζωή. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουν τόσο έντονο ύψος, είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμα από τα βουνά. Επίσης, δεν εκτίθενται σε επιδράσεις όπως χιόνι, χαμηλή θερμοκρασία ή χαμηλή πίεση όπως τα βουνά. Τέλος, καθώς έχουν σχετικά επίπεδη ανακούφιση στην κορυφή τους, οι λόφοι επιτρέπουν σπίτια, μικρά χωριά και ακόμη και οικισμούς ανάλογα με την έκταση και το μέγεθός τους.
