theclickinggeneration.com

Ορίζεται από το όνομα του Λιθικό Στάδιο προς την Παλαιότερη ιστορία αυτού που είναι τώρα Μεξικό.

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως προϊστορικό στάδιο του Μεξικού.

Προϊστορικό στάδιο του Μεξικού

Πρέπει να τονίσουμε ότι οι πρώτες ομάδες ανθρώπων που κατοικούσαν σε αυτήν την περιοχή είχαν και είχαν κοινά χαρακτηριστικά που με την πάροδο του χρόνου χάθηκαν επειδή ορισμένοι λαοί και πολιτισμοί εξελίχθηκαν με διαφορετικό τρόπο.

Το κλίμα κάθε περιοχής έπαιξε επίσης θεμελιώδη ρόλο σε αυτό το θέμα.

Διάρκεια και περίοδοι που το αποτελούν

Θα είναι ακριβώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που εκτείνεται από το έτος 30.000 π.Χ. έως το 2.500 π.Χ. ότι έφτασαν οι πιο πρωτόγονοι έποικοι της σημερινής περιοχής του Μεξικού. Κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ καιρό, οι αρχικές ομάδες νομαδικών κυνηγών και συλλεκτών, εξελίχθηκαν σιγά-σιγά σε καθιστικούς κοινωνικούς σχηματισμούς που ήταν ειδικά αφιερωμένοι στη γεωργία σε εκείνες τις περιοχές όπου το έδαφος το επέτρεπε.

Εν τω μεταξύ, ονομαζόταν Lithic Stage, ως συνέπεια του πρωταρχική χρήση που δόθηκε στην πέτρα, Τα περισσότερα από τα όργανα που χρονολογούνται από εκείνες τις εποχές κατασκευάστηκαν ακριβώς από πέτρα.

Αν και προσέξτε, η πέτρα δεν ήταν το μόνο υλικό που χρησιμοποίησαν αυτοί οι άντρες, σίγουρα χρησιμοποίησαν πολλούς άλλους, αν και η πέτρα ήταν το υλικό που αντέχει καλύτερα στο πέρασμα του χρόνου.

Το λυτικό στάδιο είναι υποδιαιρείται σε τέσσερις μεγάλες περιόδους…

ο αρχαιολογικός, που ξεκίνησε το έτος 30.000 π.Χ. και έληξε το έτος 9.500 π.Χ.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισαν να χρησιμοποιούνται όργανα για την εκτέλεση ορισμένων εργασιών. Δεδομένου ότι δεν έχουν βρεθεί σημεία βλήματος, πιστεύεται ότι η πρόοδος ήταν προσανατολισμένη στη συλλογή και επεξεργασία λαχανικών και ζώων. Μεταξύ των αντιπροσωπευτικών ιστότοπων αυτής της περιόδου, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: Laguna Chapala στην Baja California, San Luis Potosí, Tlapacoya, El Cedral και την πολιτεία του Μεξικού. Δεδομένου ότι πρόκειται για μικρές τοποθεσίες και σε σύγκριση με αυτά που ακολούθησαν, ήταν λίγα, προκύπτει ότι ο πληθυσμός ήταν ελάχιστος, πιθανώς οικογενειακής φύσης.

Από την πλευρά του, το χαμηλότερη σενολιθική, η δεύτερη περίοδος, η οποία παρατείνεται από το 9.500 π.Χ. έως 7.000 π.Χ. ξεχώρισαν λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία συνέπεσε ακριβώς με το αλλαγή από Pleistocene σε Holocene. Λόγω αυτής της κατάστασης, οι πολιτιστικές πρακτικές και ο τρόπος οργάνωσης έπρεπε να αναδιατυπωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σημειώθηκε αξιοσημείωτη βελτίωση στην τεχνική κατασκευής οργάνων, το εργαλείο έγινε εξειδικευμένο και διαφοροποιημένο, αναδύοντας αφενός το αυλακωτό άκρο και αφετέρου την λεπίδα σε σχήμα λεπίδας.

Το κυνήγι γίνεται ο βασικός πόρος για επιβίωση.

Εν τω μεταξύ, το ανώτερη κενολιθική, ξεκινάει το έτος 7.000 π.Χ. και τελειώνει το 5.000 π.Χ. Είναι σε αυτήν την περίοδο κατά την οποία τα μαστόνια και τα μαμούθ εξαφανίστηκαν, γεγονός που ώθησε την αναζήτηση άλλων ειδών ζώων για κυνήγι, παρασύροντας προς μικρότερα ζώα από αυτά που αναφέρθηκαν και προς μια άλλη δραστηριότητα όπως η συγκέντρωση. Αναπτύχθηκαν επίσης νέες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στη μεταποίηση λαχανικών.

Και τέλος, το πρωτονολυτική, που ξεκίνησε το έτος 5.000 π.Χ. και κορυφώθηκε το 2.500 π.Χ. Η κύρια καινοτομία ήταν η εμφάνιση της γεωργίας που οδήγησε σε καθιστικά έθιμα ζωής που ήρθαν να αντικαταστήσουν τους νομάδες. Τα όργανα που παράγονται είναι αποκλειστικά αφιερωμένα στη μεταποίηση λαχανικών, ένα από τα πιο σημαντικά αυτής της περιόδου είναι το κονίαμα.

Το κονίαμα είναι ένα σκεύος που έχει κοίλο σχήμα και χρησιμοποιείται για να σπάσει μέσα του, μπαχαρικά, σπόρους ή άλλες ουσίες και τρόφιμα.

Νωρίτερα αναφέραμε ότι το κλίμα και η γεωγραφία αυτής της απέραντης περιοχής ήταν πολύ αποφασιστικά για τη σήμανση της ποικιλομορφίας των λαών που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν.

Χαρακτηριστικά του κλίματος, του εδάφους, της βλάστησης και της πανίδας

Εν τω μεταξύ, θα μπορούσαμε να το χωρίσουμε σε διαφορετικές περιοχές ...

Η Aridoamérica είναι η περιοχή που ξεκινά από τη Βόρεια Αμερική και συνορεύει μεσομερική στο νότο, στα δυτικά με όαση Αμερική, στα βόρεια με τις πεδιάδες και στα ανατολικά με τον Κόλπο του Μεξικού.

Όπως προβλέπει ήδη το όνομά του, χαρακτηρίζεται από την άνυδρη περιοχή, η οποία έχει εδάφη ηφαιστειακής προέλευσης και η παρούσα βιοποικιλότητα σχετίζεται στενά με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Μεταξύ άλλων δειγμάτων κυριαρχούν γεράκια πετσετών, αρουραίοι, αρμαδίλος, χελώνα ερήμου, ελεύθεροι δρόμοι, ελάφια, φίδια, κογιότ.

Όσον αφορά τη χλωρίδα, υπάρχουν το yucca ή επίσης γνωστό ως έρημος φοίνικας, το huizache, το nopal, το peyote και διαφορετικοί τύποι κάκτων.

Στην περιοχή της όασης, η αμερικανική καθυστέρηση ήρθε αργότερα από ό, τι στη Μεσοαμερική. Οι κάτοικοί του κυνηγούσαν και μαζεύτηκαν, αλλά ταυτόχρονα φύτεψαν καλαμπόκι, σκουός, φασόλια, ντομάτες και εξημέρωσαν ορισμένα ζώα. Χρησιμοποίησαν ένα ειδικό σύστημα για σπορά, δημιούργησαν κανάλια για την κατάθεση και επομένως ρυθμίζουν τη χρήση του νερού.

Χτίστηκαν αστικά κέντρα και ανέπτυξαν επίσης χειροτεχνίες.

Και η Mesoamerica είναι αναμφίβολα η περιοχή με τη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και πολιτιστική ποικιλία και επίσης την πιο πυκνοκατοικημένη, καταλαμβάνοντας ολόκληρη τη χώρα και την Κεντρική Αμερική.

Σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει με τη βόρεια περιοχή, ήταν πιο ευνοϊκό για την ανάπτυξη της γεωργίας, η ποικιλία των εδαφών και των κλιμάτων το επέτρεψε.

Από το 2000 υπάρχουν αρχεία καθιστικών ομάδων που ήταν αφιερωμένες στη γεωργία.

Εδώ αναπτύχθηκαν μεγάλα αστικά κέντρα, εντυπωσιακά κτίρια όπως πυραμίδες και πλατφόρμες με σκαλοπάτια, υδραυλικά έργα, εμπόριο και παιχνίδια.