ορισμός της υπερκατασκευής
Ο όρος εποικοδόμημα παρουσιάζει δύο ευρέως διαδεδομένες χρήσεις, αφενός, κατόπιν αιτήματος του μηχανική, το πάνω μέρος καλείται υπερδομή μιλώντας για ένα δομικό σετ, που είναι το υψηλότερο μέρος ενός δομικού συνόλου, δηλαδή, το τμήμα μιας κατασκευής που είναι πάνω από το έδαφος, και επομένως αντιτίθεται στο υποδομή, που είναι αυτό το μέρος που είναι κάτω από το έδαφος.
Το ψηλότερο και ψηλότερο μέρος ενός κτηρίου
Εν τω μεταξύ, σε δύο άλλους τομείς της μηχανικής όπως ναυτική μηχανική και πολιτικός μηχανικός , ο όρος υπερδομή χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται στο μέρος τοποθετημένο πάνω από το κατάστρωμα σε πλοία και το δομικό μέρος που φαίνεται να υποστηρίζεται από στήλες ή οποιοδήποτε άλλο είδος στοιχείου στήριξης, αντίστοιχα.
Αυτή η έννοια χρησιμοποιείται για να εξηγήσει τις κατασκευές, τόσο στη μηχανική όσο και στην αρχιτεκτονική, που έχουν μεγάλο μέγεθος και τεράστια πολυπλοκότητα όσον αφορά την κατασκευή τους.
Μαρξισμός: ιδεολογική, πολιτική, νομική και οικονομική δομή στην οποία διατηρείται μια κοινωνία και η οποία επινοείται από την άρχουσα τάξη
Και από την άλλη πλευρά, μέσα στο μαρξισμός, ως το σύνολο των πεποιθήσεων και των προτάσεων που προέρχονται από το Ο Γερμανός φιλόσοφος Καρλ Μαρξ, η έννοια της υπερδομής είναι θεμελιώδης και θεμελιώδης σε όλη την ανάπτυξη της οικονομικής θεωρίας του μαρξισμού.
Η υπερδομή είναι μια εξαιρετικά σημαντική έννοια σε αυτό το δόγμα, δεδομένου ότι ορίζει το σύνολο φορέων και θεσμών που είναι μέλη μιας κοινωνίας και που ανταποκρίνονται σε ορισμένες ιδεολογικές, πολιτικές και νομικές δομές, δηλαδή ιδέες που κατέχει μια κοινωνία και που προκύπτουν από την οικονομική βάση που εκδηλώνεται.
Εν τω μεταξύ, η έννοια της υπερδομής φαίνεται στενά συνδεδεμένη με μια άλλη, αυτή του υποδομή, τι είναι το υλική βάση της εν λόγω εταιρείας και αυτή που καθιερώνει την κοινωνική δομή, την ανάπτυξή της και επίσης τις κοινωνικές της αλλαγές. Επιπλέον, μέσα σε αυτό ξεχωρίζουν οι δυνάμεις και οι σχέσεις παραγωγής.
Η υπερδομή στηρίζεται σε αυτό.
Η υπερκατασκευή δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά συνδέεται άμεσα με τις οικονομικές συνθήκες της κοινωνίας, προσαρμόζοντας τα συμφέροντα των κυβερνώντων τάξεων που τη δημιούργησαν.
Για παράδειγμα, κάθε αλλαγή που συμβαίνει σε αυτό θα έχει επιπτώσεις και θα είναι συνέπεια μιας τροποποίησης στην κοινωνική βάση ή την υποδομή.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί και να επαναληφθεί: η υπερκατασκευή δεν έχει αυτόνομη παρουσία, αναπτύσσεται και λειτουργεί πάντα σε σχέση με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.
Οποιαδήποτε αλλαγή που συμβαίνει στην υπερκατασκευή θα επηρεάσει την υποδομή.
Ο Μαρξ προτείνει την Επανάσταση για την εξάλειψη της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και μιας κοινωνίας χωρίς κοινωνικές τάξεις
Έτσι, σύμφωνα με την ιδέα του Μαρξ, σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από καπιταλιστές δεν θα υπάρχει ανεξαρτησία σκέψης σχετικά με υλικά ζητήματα, πάντα, η υποδομή θα περιορίσει τη δραστηριότητα του νου.
Επομένως, από την επαναστατική του πρόταση, ο Μαρξ ζήτησε αλλαγή στην υποδομή προκειμένου να τροποποιηθεί αυτή η σχέση που θεωρούσε άνιση για την ανάπτυξη του μοντέλου του.
Η μαρξιστική επανάσταση ζήτησε αλλαγές στην υποδομή προκειμένου να αλλάξει ολόκληρη την κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών σχέσεων, των θεσμών και όλων των συνιστωσών της υπερδομής.
Ο Μαρξ μίλησε για την εκμετάλλευση όταν αναφέρθηκε στη σχέση μεταξύ του καπιταλισμού (ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής) και του προλεταριάτου, τον οποίο υπερασπίστηκε τόσο πολύ και ήθελε να απομακρύνει από τον ζυγό στον οποίο ο πρώην τον υπέβαλε.
Ο εργαζόμενος δεν έχει άλλη επιλογή από το να εργαστεί σε αντάλλαγμα για τη λήψη μισθού.
Υποστήριξε ότι αυτή ήταν η σταθερή βάση του καπιταλισμού στον κόσμο, χωρίς αυτόν και χωρίς δύο ανταγωνιστικές κοινωνικές τάξεις, ο καπιταλισμός θα ήταν βιώσιμος.
Η υπερδομή σε αυτό το πλαίσιο έχει τη λειτουργία της διατήρησης της οικονομικής βάσης και ότι τίποτα δεν την απειλεί, ότι η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης δεν αποδεικνύεται, και γι 'αυτόν τον σκοπό μας οργανώνει κοινωνικά και μας λέει πώς να συμπεριφερόμαστε.
Για παράδειγμα, εάν δεν σεβόμαστε την ιδιωτική ιδιοκτησία, θα τιμωρηθούμε από το νόμο.
Για τον Μαρξ, η υπερδομή δεν είναι τίποτα άλλο από μια απάτη, ώστε να μην παρατηρείται η πραγματικότητα της εργατικής εκμετάλλευσης και η έλλειψη ταξικής ισότητας, όσοι έχουν τα μέσα παραγωγής και εκείνοι που δεν το κάνουν.
Μερικές φορές ακόμη και η υπερκατασκευή προσομοιώνει αλλαγές που κρατούν την υποδομή σε απόσταση αλλά είναι μια εκτροπή της προσοχής.
Έτσι, η διέξοδος είναι η επανάσταση και η δημιουργία μιας νέας δομής που ευνοεί τις εργατικές τάξεις, εξαλείφει την ιδιωτική ιδιοκτησία και έτσι κάνει τις κοινωνικές τάξεις να εξαφανίζονται.
