ορισμός του οξυγόνου
Το οξυγόνο είναι ένα χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό ίσο με 8. Σε θερμοκρασία δωματίου και στην πιο κοινή μοριακή του μορφή, η οποία αποτελείται από συνδυασμό δύο ατόμων, σχηματίζει αέριο. Στην τελευταία περίπτωση, αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ποσοστό της σύνθεσης της ατμόσφαιρας της γης και είναι απαραίτητο για τα φαινόμενα αναπνοής και καύσης. είναι επίσης άοσμο, άγευστο και άχρωμο.
Το οξυγόνο μπορεί επίσης να βρεθεί σε μια σύνθεση τριών ατόμων που ονομάζονται "όζον"; Αυτό το αέριο, το οποίο σχηματίζει το λεγόμενο «στρώμα όζοντος» στην ατμόσφαιρα, είναι υπεύθυνο για την πρόληψη της διέλευσης επιβλαβούς ακτινοβολίας από τον ήλιο, ενώ επιτρέπει τη διέλευση υπεριώδους φωτός, απαραίτητο για τα φυτά να παράγουν την τροφή τους. Πρέπει να σημειωθεί ότι όταν συμβαίνει αυτό, τα λαχανικά αποβάλλουν το οξυγόνο σε αέρια κατάσταση στο περιβάλλον, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί από άλλα ζωντανά όντα, έτσι ώστε τα θρεπτικά συστατικά που ενσωματώνουν στο σώμα τους να παράγουν ενέργεια.
Η ανακάλυψη του οξυγόνου αποδίδεται συχνά στα έργα του Joseph Priestley (1733-1804) κατά τη διάρκεια του έτους 1772, παρόλο που ο Lavoisier είχε ήδη δημοσιεύσει εκτιμήσεις για το φυσικό αέριο. Το πείραμα του Prietsley συνίστατο στη θέρμανση του μονοξειδίου του υδραργύρου, λαμβάνοντας δύο ατμούς. Το ένα σχηματίζει σταγονίδια υδραργύρου καθώς συμπυκνώνεται, ενώ το άλλο παρέμεινε αέριο. Ο Prietsley το ένωσε και άρχισε να πειραματίζεται. Συνειδητοποίησε ότι αν έφερνε μια χούφτα κοντά στο αέριο, θα αύξανε το επίπεδο καύσης του και ότι αν το έκανε έκανε τα ποντίκια να εισπνεύσουν, θα γίνουν πολύ δραστήρια. Τέλος, ο Priesley εισέπνευσε το αέριο και ένιωσε πολύ ελαφρύ. σήμερα είναι γνωστό ότι ήταν οξυγόνο.
Παρά τη σημασία του για τη ζωή, Το οξυγόνο μπορεί να είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο εάν αναπνέει καθαρά, καθώς γενικά αναρροφάται σε συνδυασμό με άζωτο. Είναι επίσης τοξικό όταν σχηματίζει τη χημική ένωση του όζοντος.
