ορισμός της αφοσίωσης
ο ευλάβεια είναι αυτό κλίση, αγάπη και απόλυτη και ιδιαίτερη πιστότητα που δείχνει ένα άτομο απέναντι σε άλλο ή κάτι τέτοιο.
Κλίση και άνευ όρων αγάπη που κάποιος ισχυρίζεται για κάποιο άλλο ή κάτι τέτοιο
Δηλαδή, η αφοσίωση θα ήταν κάτι σαν την απόλυτη παράδοση σε μια εμπειρία, σε ένα ερώτημα που προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον ή προς κάποιον σαν να είναι βασιλιάς, θεός, άγιος, δραστηριότητα όπως η ζωγραφική, μεταξύ άλλων εναλλακτικών λύσεων, αν και, συνήθως, η αφοσίωση περιβάλλεται από έναν μυστικιστικό και θρησκευτικό χαρακτήρα και, για παράδειγμα, η χρήση της έννοιας σχετίζεται ιδιαίτερα με τη θρησκεία, με την αφοσίωση που εκδηλώνουν οι πιστοί μιας θρησκευτικής πεποίθησης σχετικά με τον θεό ή τους θεούς τους και τα υπόλοιπα κύριους χαρακτήρες και που απολαμβάνουν σεβασμό και εκτίμηση.
Ελληνική καταγωγή του όρου και ειδική σχέση με τη θρησκεία
Η αφοσίωση είναι μια έννοια που προέρχεται από το ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, όπου έγινε κατανοητό ως μια μορφή πρακτικής ευσέβειας που προοριζόταν αποκλειστικά για τους γονείς και ακριβώς λόγω αυτής της κατάστασης είναι ότι αργότερα άρχισε να χρησιμοποιείται πιο επιμελώς και συχνά, αλλά απευθύνεται σε έναν θεό.
Έτσι, όπως φαίνεται από αυτή τη μικρή ιστορία για την προέλευση και τη χρήση του όρου στο παρελθόν και σήμερα, η λέξη συνδέεται κυρίως με θρησκευτική πρακτική. Αυτή η άνευ όρων και απόλυτη αγάπη προς τον Θεό ή προς οποιαδήποτε άλλη εικόνα ή θρησκευτικό πρόσωπο, ένας άγιος, ο Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας, μεταξύ άλλων, θα γίνει κατανοητή ως αφοσίωση.
Εν τω μεταξύ, στο κήρυγμα ευαγγελίου η αφοσίωση θα είναι η μελέτη και ερμηνεία του λόγου του Θεού, των ιερών γραφών.
Στην παράδοση της χριστιανικής πρακτικής, οι Χριστιανοί πρώτα προσεύχονται και στη συνέχεια προβαίνουν στην ανάγνωση της Βίβλου.
Τόσο η ανάγνωση όσο και η προσευχή μπορούν να πραγματοποιηθούν σιωπηλά ή δυνατά.
Είναι ένα έθιμο που ακολουθείται σε πολλές χριστιανικές εκκλησίες για τους πιστούς να συναντιούνται μία ή δύο φορές την εβδομάδα για το γραφή αφοσίωση, κατά την οποία θα εκμεταλλευτούν επίσης την ευκαιρία να κατανοήσουν την πνευματική τους ζωή και το περιβάλλον που τους περιβάλλει.
Η Καθολική Εκκλησία έχει βιβλίο με τίτλο «Λατρευτική» που συλλέγει τους τύπους των διαφορετικών τύπων μη λειτουργικών προσευχών.
Ο λατρευτής είναι αυτός που εκφράζει αυτό το αίσθημα άνευ όρων αγάπης
Εν τω μεταξύ, όταν κάποιος εκδηλώνει αφοσίωση σε οποιοδήποτε από τα προαναφερθέντα ζητήματα, θα αποκαλείται λατρευτής.
Ένα άτομο θα επιβεβαιωθεί ως ευσεβής όταν χαρακτηρίζεται από παράδοση της πίστης του, της εμπιστοσύνης του, της πίστης του σε ένα άλλο άτομο, δηλαδή, σε ένα ζευγάρι, σε έναν θεό, σε μια εικόνα, σε μια ιδέα, σε ένα συναίσθημα, αν και, πρέπει να πούμε ότι υπάρχει ένας ειδικός σύνδεσμος με τους θρησκευτικούς. ο λατρευτής γενικά θα εκδηλώσει αφοσίωση σε μια μορφή που ανήκει στη θρησκεία που ισχυρίζεται.
Κάποιος μπορεί να είναι λατρευτής μιας θρησκευτικής πρακτικής, όπως η παρακολούθηση της Λειτουργίας κάθε Κυριακή. ενός αγίου όπως η Σάντα Μαρία. Μπορείτε επίσης να αφοσιωθείτε σε μια πολιτική ιδεολογία, μια κοινωνική υπόθεση, μια δραστηριότητα ή έναν καλλιτέχνη, μεταξύ άλλων.
Τρόποι εκδήλωσης αφοσίωσης
Οι θιασώτες, που αισθάνονται αφοσίωση σε κάτι ή σε κάποιον, έχουν πάντα επείγουσα ανάγκη να εκδηλώσουν αυτήν την αφοσίωση, για να την παρουσιάσουν, με οποιονδήποτε τρόπο. Όσο και ανάλογα με το αντικείμενο της αφοσίωσης, οι πρακτικές για την εκδήλωσή του μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές.
Ας σκεφτούμε έναν Χριστιανό πιστό που αισθάνεται αφοσίωση στην Παναγία του Λούτζαν, θα το εκδηλώσει σίγουρα πηγαίνοντας στο ιερό της cito στην πόλη Luján του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή Δημοκρατία. Εκεί θα προσευχηθεί σε εσάς, θα σας προσφέρει μια λουλουδάτη προσφορά, μεταξύ άλλων εναλλακτικών λύσεων.
Από την άλλη πλευρά, όσοι είναι αφοσιωμένοι σε έναν μουσικό καλλιτέχνη θα το δείξουν αγοράζοντας όλους τους δίσκους του, παρακολουθώντας όλες τις ρεσιτάλ του, ακολουθώντας τον όπου κι αν πηγαίνει, και σίγουρα επίσης φορώντας ένα μπλουζάκι με την εικόνα του.
Ο λατρευτής δείχνει πάντα άνευ όρων αγάπη για το αντικείμενο της αφοσίωσής του και συνήθως δεν δίνει προσοχή στο κόστος ή τις θυσίες όταν πρέπει να εκφράσει την αγάπη του.
