ορισμός της ευγνωμοσύνης
Η ευγνωμοσύνη είναι η αντίθετη στάση απέναντι στην ευγνωμοσύνη, δείχνει την μακρινή και ελάχιστα μελετημένη στάση ενός ατόμου που δεν εκτιμά τις χειρονομίες των άλλων ή τις θετικές λεπτομέρειες που μπορεί να έχει κάποιος απέναντί του. Με αυτόν τον τρόπο, ένα άτομο που είναι αχάριστο ξεχνά εύκολα αυτές τις λεπτομέρειες.
Ένα αχάριστο άτομο θεωρείται κάποιος που, αφού λάβει βοήθεια από κάποιον, ξεχνά σύντομα αυτή τη βοήθεια και δεν ανταποκρίνεται με τον ίδιο τρόπο εάν η κατάσταση είναι το αντίθετο. Ένα αχάριστο άτομο ανταποκρίνεται αδιάφορα σε τέτοιου είδους συμπεριφορές που ο ευγνώμων εκτιμά τόσο πολύ.
Η ευγνωμοσύνη πηγάζει από την ταπεινότητα του να αναγνωρίζει ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί βοήθεια σε κάποιο σημείο, αλλά πρέπει επίσης να έχει την ίδια ταπεινοφροσύνη για να προσφέρει αυτή τη βοήθεια. Αντίθετα, η ευγνωμοσύνη δείχνει την επιθυμία για αυτονομία που προκύπτει από την υπερηφάνεια.
Έλλειψη ενσυναίσθησης
Το άτομο που είναι αχάριστο μπορεί να είναι αχάριστο ακόμη και με την πλησιέστερη οικογένεια και φίλους, στην περίπτωση αυτή, δεν έχει αρκετή ενσυναίσθηση για να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου. Η ευγνωμοσύνη εμφανίζεται επίσης από τον συναισθηματικό διάλογο χωρίς βασικούς όρους όπως ευχαριστώ, συγγνώμη και παρακαλώ.
Ένα αχάριστο άτομο απογοητεύει το άλλο γιατί με τη στάση του πονάει τις καλές προθέσεις αυτού που πρόσφερε τη βοήθειά του σε κάποιο σημείο. Ακριβώς όπως η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μπορεί ή όχι να αντιστραφεί, με τον ίδιο τρόπο, η ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να συμβεί αμοιβαία μεταξύ δύο ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν δύο φίλοι που αισθάνονται καλά μαζί αισθάνονται ευγνώμονες που μπορούν να βασίζονται ο ένας στον άλλο. Ωστόσο, η ευγνωμοσύνη δείχνει την έλλειψη αλληλογραφίας σε αυτό το συναίσθημα.
Δεν υπάρχει αλληλογραφία
Όταν η ευγνωμοσύνη γίνεται τρόπος ζωής, τότε το άτομο κλείνει τον εαυτό του και η κατάστασή του οδηγεί σε μοναξιά και απομόνωση επειδή οι άλλοι σταδιακά απομακρύνονται.
Η ευγνωμοσύνη είναι ένα απαραίτητο συναίσθημα που βοηθά στη διατήρηση της τάξης στις προσωπικές σχέσεις. Για παράδειγμα, είναι ένα σημάδι σεβασμού ότι τα παιδιά είναι ευγνώμονα για αυτό που έκαναν οι γονείς τους μαζί τους και έχουν την ικανότητα να δίνουν την ίδια προσοχή και αγάπη στους γονείς τους όταν είναι μεγαλύτεροι και χρειάζονται φροντίδα.
