ορισμός της ομοσπονδιακής δημοκρατίας
ο Δημοκρατία Είναι μια μορφή κρατικής οργάνωσης, ένα σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στον λαό, αν και η αποτελεσματική άσκηση της διαχείρισης αναλαμβάνεται από έναν πρόεδρο ή έναν εκτελεστικό αξιωματούχο που μόλις εκλέχθηκε από τον λαό μέσω λαϊκής ψηφοφορίας.
Δημοκρατία: Σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο η εξουσία χωρίζεται σε τρεις εξουσίες και η εκλογή των εκπροσώπων τους ανήκει στον κυρίαρχο λαό
Αυτή η ανώτατη αρχή εκτελεί καθήκοντα για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και εκλέγεται από πολίτες, όπως έχουμε ήδη πει, που ζουν στην εν λόγω πολιτεία, και μπορούν να διεξαχθούν απευθείας, δηλαδή, μέσω ψηφοφορίας ή μέσω του Κοινοβουλίου, του οποίου τα μέλη έξω, εκλέγονται επίσης από τον λαό.
Εν τω μεταξύ, το Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, επίσης γνωστός ως Ομοσπονδία ή ομοσπονδιακό κράτος, είναι μια θεσμοθετημένη ομάδα σχετικά αυτόνομων κοινωνικών οντοτήτων που αποτελείται από εδαφικές διαιρέσεις που είναι αυτοδιοικούμενες και στην οποία η ονομασία του καντόνια, πολιτείες, επαρχίες, περιφέρειες, μεταξύ των πιο επαναλαμβανόμενων.
Κάθε οντότητα που αποτελεί την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία έχει τη δική της διαίρεση, η οποία της δίνει αυτονομία
Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, το κράτος χωρίζεται σε τρεις αρμοδιότητες: εκτελεστικό, νομοθετικό και δικαστικό, το τμήμα αυτό υπάρχει τόσο στην κεντρική διοίκηση όσο και στις τοπικές διοικήσεις που αντιστοιχούν σε κάθε επαρχία, για παράδειγμα.
Αυτή η κατάσταση δίνει στους εδαφικούς φορείς αυτονομία σε πολιτικά και δικαστικά ζητήματα, αν και, πρέπει να πούμε, ότι στην πράξη πολλοί από αυτούς τείνουν επίσης να εξαρτώνται από τους πόρους που δικαιούνται να λάβουν από την κεντρική διοίκηση, και αυτό μερικές φορές αντιβαίνει στην απόλυτη αυτονομία που πρέπει να υπάρχει, γιατί φυσικά, πρέπει να επιβιώσουν.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία αποφεύγει τη συγκόλληση της εξουσίας του κράτους και έτσι είναι εκείνοι που επιλέγουν αυτήν τη μορφή είναι χώρες που έχουν δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης.
Η μία δύναμη ελέγχει την άλλη
Αυτή η οργάνωση γεννήθηκε ως συνέπεια της ανάγκης να αποφευχθούν οι υπερβολές εξουσίας που μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το όχι πολύ μακρινό παρελθόν, και το πιο σημαντικό πράγμα που μας προτείνει με την κατανομή των εξουσιών είναι ότι κάθε δύναμη θα ασκεί έλεγχο δράση με τον άλλο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το γεγονός ότι μια εξουσία ασχολείται αποκλειστικά με τη διαχείριση πολιτικών που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της (εκτελεστική εξουσία), ενώ άλλη ασχολείται με τη συζήτηση και την κύρωση των νόμων που θα εγγυώνται την ορθή λειτουργία της δημοκρατίας και την ισότητα της κατοίκους. (νομοθετική εξουσία) και τέλος ο άλλος θα είναι υπεύθυνος για την απονομή δικαιοσύνης όταν υπάρχει παραβίαση των κανόνων (δικαστική εξουσία).
Εν τω μεταξύ, ο ίδιος διαχωρισμός αντιγράφεται από το κεντρικό στο επαρχιακό επίπεδο και αυτός που θα παρέχει σαφώς αυτονομία στις επαρχίες σε σχέση με το μητρικό κράτος.
Αν και απολαμβάνουν μεγαλύτερη ή μικρότερη αυτονομία, έχουν εξουσίες κυβέρνησης ή νομοθεσίας για ορισμένα θέματα και είναι διαφορετικές από εκείνες που αντιστοιχούν στην κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Κανονικά, υπερηφανεύεται για ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, αν και ορισμένες εξαιρέσεις έχουν παρατηρήσει μοναρχικές μορφές.
Το καθεστώς αυτοδιοίκησης των επαρχιών ή περιοχών που το συνθέτουν καθορίζεται από το Σύνταγμα και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί να τροποποιηθεί μονομερώς με απόφαση της κυβέρνησης της Δημοκρατίας.
Δηλαδή, κάθε περιφέρεια, επαρχία, θα έχει το δικό της σύνταγμα που θα καθορίζει τις βάσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, μπορεί να τροποποιηθεί μόνο εάν υπάρχει συναίνεση στην τοπική νομοθετική εξουσία, το κεντρικό κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρεμβαίνει σε αυτά τα θέματα .
Χωρίς λαϊκή ψήφο, δεν υπάρχει δημοκρατία
Η κύρια οδός συμμετοχής των πολιτών στη Δημοκρατία είναι η ψηφοφορία ή ψηφοφορίαΕν τω μεταξύ, οι εκλογές πρέπει να είναι ελεύθερες ενώ η ψηφοφορία πρέπει να είναι μυστική, με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ασκούν αποτελεσματικά την προαναφερθείσα συμμετοχή χωρίς πιέσεις ή προϋποθέσεις.
Υπάρχουν όμως και άλλα στοιχεία που αποδεικνύονται θεμελιώδη για τη λειτουργία μιας δημοκρατίας, όπως στην περίπτωση: τον καταμερισμό των εξουσιών, τη δικαιοσύνη και την αναζήτηση του κοινού καλού.
Η έννοια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας αντιτίθεται άμεσα σε αυτό ενός ενιαίου ή συγκεντρωτικού κράτους, που είναι αυτό στο οποίο υπάρχει μόνο ένα κέντρο πολιτικής δύναμης, η οποία επεκτείνει τις ενέργειές της σε ολόκληρη την επικράτεια που περιλαμβάνει το κράτος, από πράκτορες ή τοπικές αρχές, εκπροσώπους της κεντρικής εξουσίας.
Παρομοίως, έχει μια ενιαία Νομοθετική Εξουσία που αποφασίζει σε ολόκληρη την πολιτεία και εντός του ιδρύει Ανώτατο Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία σε εθνικό επίπεδο.