theclickinggeneration.com

Οι κοινωνικές χρεώσεις είναι το σύνολο των εισφορών που ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει στο κράτος και στην ένωση, ανάλογα με την εν λόγω δραστηριότητα, κάθε μήνα, για την εργασία των υπαλλήλων του.

Συνεισφορές που ο εργοδότης πρέπει να πληρώνει κάθε μήνα για κάθε εργαζόμενο και προορίζονται για συνταξιοδότηση, επαγγελματική κατάρτιση, κοινωνική εργασία ...

Μεταξύ αυτών είναι διάφορες έννοιες που τις απαρτίζουν, όπως: συνταξιοδοτικές εισφορές που θα επιτρέψουν στον εργαζόμενο αύριο, όταν έρθει η ώρα να συνταξιοδοτηθεί, να έχει πρόσβαση στη συνταξιοδότηση. κοινωνική εργασία; συνδικάτα; ασφάλεια ζωής; και ασφάλιση εργασιακού κινδύνου (ART), που είναι ο φορέας που παρεμβαίνει όταν ο εργαζόμενος υποφέρει από επαγγελματικό ατύχημα, αναλαμβάνοντας την εξατομικευμένη προσοχή, μεταξύ άλλων.

Μία από τις έννοιες της λέξης φορτώνω λέει ότι είναι ένα φόρος ή εισφορά, εν τω μεταξύ, ο όρος Κοινωνικός ισχύει για αναφορά αυτό που είναι κατάλληλο ή σχετικά με μια κοινωνία.

Εν τω μεταξύ, και οι δύο αναφορές χρησιμοποιούνται μαζί για να αναφέρονται στο ποσό χρημάτων που μια εταιρεία πρέπει να πληρώσει στο κράτος ως κοινωνική ασφάλιση για τους υπαλλήλους που έχει προσλάβει.

Δηλαδή, μια εταιρεία ή ένας επιχειρηματίας, κάθε μήνα, πρέπει να καταθέσει, ενώπιον ενός κρατικού οργανισμού, ένα χρηματικό ποσό που θα δημιουργηθεί για να καλύψει με αυτόν τον τρόπο τις κοινωνικές ανάγκες των υπαλλήλων του, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής εργασίας για παράδειγμα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι κοινωνικές επιβαρύνσεις που καταβάλλονται συνδέονται στενά με τον μισθό που καταβάλλεται και μπορεί επίσης να είναι διαφορετικές ανάλογα με την τρέχουσα κοινωνική πολιτική.

Δεν συνεπάγονται σταθερό μηνιαίο ποσό, αλλά το ίδιο, σε σχέση με τους μισθούς και άλλες μεταβλητές, μπορεί να διαφέρει.

Από την άλλη πλευρά και ανάλογα με τη νομοθεσία επί του θέματος, στο αντίστοιχο έθνος, οι κοινωνικές επιβαρύνσεις ενδέχεται να συνεπάγονται φόρο στην επαγγελματική κατάρτιση που προορίζεται για τη διδασκαλία της εργασίας, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων.

Αν και αυτό που θα αναφέρουμε παρακάτω είναι ένα ζήτημα που μπορεί επίσης να κυμαίνεται από χώρα σε χώρα, για παράδειγμα, σε ορισμένα μέρη του κόσμου, οι κοινωνικές επιβαρύνσεις θα είναι αξιοσημείωτες σε αριθμό, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των εργαζομένων που λαμβάνουν μισθό ανά παρακάτω που εξετάζεται στο ανώτατο όριο μισθών

Από την άλλη πλευρά, αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι οι κοινωνικές επιβαρύνσεις που θα καταβληθούν θα επηρεάζουν πάντα το κόστος της εργασίας, αυξάνοντάς το, φυσικά, και κατά περίπτωση, αυτό θα τείνει επίσης να αυξάνει την εργοστασιακή τιμή που αντιστοιχεί σε ένα προϊόν ή μια υπηρεσία.

Για να διευκρινίσουμε καλύτερα την ιδέα, πηγαίνουμε σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: σε μια κοινοπραξία, υπάρχουν τέσσερις υπάλληλοι, οπότε κάθε μήνα, όταν διευθετούνται τα έξοδα, οι ιδιοκτήτες και οι ενοικιαστές πληρώνουν όχι μόνο τους μισθούς τους αλλά και το ποσό που αντιστοιχεί στις κοινωνικές επιβαρύνσεις ότι αντιπροσωπεύει ο καθένας και ότι, όπως είπαμε, σχετίζεται με το ποσό του μισθού που λαμβάνει ο καθένας.

Μια υποχρεωτική πληρωμή από την οποία εξαρτάται η μελλοντική συνταξιοδότηση ενός εργαζομένου

Κανονικά, η πληρωμή τους πρέπει να γίνεται στο όνομα του κρατικού πράκτορα συλλογής, ο οποίος είναι επίσης υπεύθυνος για τον έλεγχο και την εκτέλεση της αντίστοιχης πληρωμής για αυτούς, κάθε μήνα.

Φυσικά, η έλλειψη πληρωμής ή η καθυστέρηση θα δημιουργήσει έναν τόκο που πρέπει να καταβληθεί μαζί με το ποσό που αντιστοιχεί στον μήνα κατά τον οποίο δεν καταβλήθηκε.

Ο εργοδότης που δεν καταβάλλει αυτόν τον φόρο θα διαπράξει έγκλημα και πρέπει να απαντήσει αργά ή γρήγορα για αυτήν την αποτυχία.

Το κύριο πρόβλημα της μη πληρωμής των υπαλλήλων στις αντίστοιχες κοινωνικές επιβαρύνσεις είναι ότι αύριο θα είναι περίπλοκη η είσοδος στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Η συνταξιοδότηση είναι η απόσυρση από την εργασία ενός εργαζομένου ο οποίος, λόγω της ηλικίας του ή λόγω κάποιας αναπηρίας, δεν είναι πλέον σε θέση να συνεχίσει να εργάζεται.

Για την πραγματοποίησή του, πρέπει να πραγματοποιηθεί διοικητική διαδικασία με το κράτος ή με το αντίστοιχο ίδρυμα, ανάλογα με το σύστημα συνταξιοδότησης, και μόλις εγκριθεί, το άτομο αυτό θα αρχίσει να λαμβάνει τη σύνταξή του κάθε μήνα.

Είναι ένα δικαίωμα που περιέχεται στο αίτημα της κοινωνικής ασφάλισης και που θα ληφθεί μέχρι την ημέρα του θανάτου.

Η ηλικία συνταξιοδότησης ποικίλλει σε κάθε χώρα, αν και κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 60 και 70 ετών.

Σε συστήματα στα οποία η συνταξιοδότηση είναι υπεύθυνη για το κράτος, τα χρήματα προέρχονται από εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, μεταξύ άλλων, δηλαδή από τις υποχρεωτικές εισφορές που γίνονται από τον εργοδότη και από αυτές που γίνονται από εξαρτώμενους ή ανεξάρτητους εργαζόμενους.