theclickinggeneration.com

Ο όρος δραματοποίηση είναι αυτός που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό κάποιου τύπου παράστασης ή ερμηνείας που εκτελεί συγκεκριμένες καταστάσεις. Η λέξη προέρχεται από ένα άλλο ουσιαστικό: δράμα, που είναι ακριβώς ο τρόπος αναπαραγωγής λογοτεχνικών έργων μέσω διαλόγου και προφορικά. Ο όρος δράμα προέρχεται από τον ελληνικό (πολιτισμός που δημιούργησε το θέατρο ως καλλιτεχνικό στοιχείο), γλώσσα στην οποία σημαίνει "δράση". Επομένως, το δράμα ή η δραματοποίηση κάτι είναι η εκτέλεση μιας δράσης, η δράση με συγκεκριμένο τρόπο ή μορφή.

Δηλαδή, στη δραματοποίηση παρουσιάζεται ένα δράμα που αποτελείται από μια ιστορία που ασχολείται συνήθως με κάποιο θλιβερό θέμα που περιλαμβάνει διαφορετικούς χαρακτήρες που παίζονται από ηθοποιούς, συνήθως σε μια θεατρική σκηνή, αλλά το είδος έχει γίνει επίσης πολύ δημοφιλές στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.

Σε γενικές γραμμές, όταν μιλάμε για δραματοποίηση, γίνεται αναφορά στην αναπαράσταση της δράσης σε μέσα όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος ή η τηλεόραση. Σε αυτούς τους χώρους, οι ηθοποιοί δημιουργούν χαρακτήρες από ένα σενάριο που τους λέει τι να πουν, πώς να κινηθούν, πώς να ενεργήσουν και πώς να δείξουν στο κοινό συγκεκριμένες αισθήσεις, ιδέες, σκέψεις και γενικές καταστάσεις. Εν τω μεταξύ, υπάρχει ένας επαγγελματίας, ο σκηνοθέτης, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διεύθυνση όλων των σκηνών και της παράστασης.

Η σημασία της δραματικής ικανότητας του ηθοποιού

Σε αυτούς τους τύπους αναπαραστάσεων, η δραματική ικανότητα των ηθοποιών που αντιπροσωπεύουν δράματα είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί διαφορετικά θα είναι πολύ δύσκολο να μετακινηθεί ή να μεταφερθεί το δραματικό περιεχόμενο της ιστορίας, εάν δεν είναι έμπειροι επαγγελματίες στον τομέα. Ένας καλός ηθοποιός πρέπει να ξέρει πώς να παίζει σε κάθε είδος που πρέπει να εκπροσωπεί στην καριέρα του. Τώρα, γύρω από το δράμα υπάρχει μεγάλος σεβασμός και έτσι στο όνομα αυτού πολλές φορές αποδίδεται μια επιπλέον πίεση στον ηθοποιό που πρέπει να ερμηνεύσει ένα δράμα, δηλαδή, είναι πιο απαιτητικό όταν πρόκειται για αυτό το είδος. Για παράδειγμα, όταν οι ηθοποιοί που συνδέονται στενά με την κωμωδία ξεχωρίζουν σε ένα δράμα, συνήθως εκπλήσσουν όλους.

Ελληνική καταγωγή

Οι πρώτες μορφές δραματοποίησης έλαβαν χώρα στην Αρχαία Ελλάδα, μια κοινωνία στην οποία το θέατρο είχε μεγάλη σημασία όχι μόνο ως καλλιτεχνική μορφή αλλά και ως χώρος συζήτησης και αναπαράστασης των διαφορετικών φαινομένων που συνέβησαν στην καθημερινή ζωή (όπως σήμερα η τηλεόραση Νέα). Σε αυτές τις εποχές, η δραματοποίηση ήταν ένας τρόπος εκπαίδευσης του κοινού σε διάφορα θέματα, όπως φιλοσοφικά, ηθικά, πολιτιστικά, μεταξύ άλλων.

Η θεατρική δραματοποίηση είχε δύο βασικές μορφές, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους: αφενός, τραγωδία και αφετέρου κωμωδία. Αν και υπάρχουν παραλλαγές και ενδιάμεσα σημεία μεταξύ τους, η τραγωδία και η κωμωδία αντιπροσωπεύουν τις δύο βασικές μορφές του θεάτρου (εξ ου και το τυπικό σύμβολο των δύο αντίθετων μασκών, μία χαρούμενη και μία θλιβερή).

Ενώ η τραγωδία αντιπροσωπεύει γενικά καταστάσεις κρίσης που επηρεάζουν τα βάθη του ανθρώπου, η κωμωδία προσπαθεί να αντιπροσωπεύει καταστάσεις καθημερινής ζωής που δείχνουν τους χαρακτήρες της ως κοινά όντα, κάτοχοι αρετών και ελαττωμάτων.

Η δραματοποίηση, ωστόσο, δεν πρέπει να νοείται ως καθαρά θεατρική ή καλλιτεχνική δράση. Σε πολλές στιγμές, κάθε συνηθισμένο άτομο μπορεί να πραγματοποιήσει δραματοποίηση ζωντανών καταστάσεων με σκοπό να πει στο περιστασιακό κοινό του πώς ζούσαν αυτήν την κατάσταση, τι ειπώθηκε, τι συνέβη κ.λπ.

Για παράδειγμα, η ιδέα χρησιμοποιείται επίσης για να προσδιορίσει την υπερβολή που κάνει κάποιος για κάτι, αποδίδοντάς το σε πολύ δραματικά χαρακτηριστικά.

Χρήση στη θεραπεία

Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι η δραματοποίηση είναι μια διαδικασία που έχει επιβληθεί κατ 'εντολή της ψυχολογίας ως θεραπευτική εναλλακτική λύση, ώστε οι ασθενείς να μπορούν να ξεπεράσουν ορισμένες παθολογίες. Σε αυτήν τη διαδικασία, ένα ή περισσότερα άτομα συζητούν ένα κοινό ζήτημα ή ένα πρόβλημα που τους ενώνει και ανοίγει σχετικά. Χρησιμοποιείται πολύ επειδή είναι μια πρακτική που βοηθάει πολύ στην έκφραση της εσωτερικότητας των ανθρώπων και στην αναστολή.